Του Κώστα Μπετινάκη
Μπορεί οι οικολόγοι να διαφημίζουν το υβριδικό,ηλεκτρικό ή υδρογονοκίνητο αυτοκίνητο. Μπορεί να αυξάνονται οι φωνές που καλούν στην χρησιμοποίηση των εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Ο παράγοντας Μαύρος Χρυσός όμως, εξακολουθεί να βρίσκεται στο στόχαστρο των κυρίαρχων πολυθενικών εταιριών πετρελαίου. Αν δεν στραγγίξουν και την τελευταία σταγόνα δεν πρόκειται να αφήσουν να αναπτυχθεί άλλη λύση που θα αμφισβητήσει την παντοκρατορία τους.
Έτσι ενώ όλων η προσοχή είναι στραμμένη στον σχεδιαζόμενο πόλεμο εναντίον του Ιράκ
–έναν ακόμα προσωπικό πόλεμο ενός ακόμα προέδρου των ΗΠΑ , όπως αφήνεται να φανεί φυσικά- παράλληλα η Ουάσιγκτον απλώνει τα πλοκάμια της και σε άλλη πετρελαιοφόρο περιοχή του Κόσμου. Επειδή δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αμερικανική οικονομία εισάγει περισσότερα από 8,5 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα και ότι τα δύο τρίτα των αναγκών των ΗΠΑ σε πετρέλαιο είναι εισαγόμενο.
Η είδηση έρχεται από το BBC: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες, διέψευσαν έντονα τις πληροφορίες που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, πως σχεδιάζουν να οικοδομήσουν μεγάλη στρατιωτική βάση στο μικροσκοπικό αφρικανικό νησί Σάο Τομέ. Δεν διέψευσαν όμως τα σχέδια να προωθήσουν και να επεκτείνουν την όψιμη "στενή συνεργασία" τους με την πρώην πορτογαλική αποικία.
Τα αμερικανικά ενδιαφέροντα στην περιοχή επικεντρώνονται στα μεγάλα πετρελαϊκά αποθέματα που βρίσκονται στα ανοικτά των ακτών του Κόλπου της Γουινέας. Το μάτι της Ουάσιγκτον αλληθωρίζει πότε στη Μέση Ανατολή και πότε στον Κόλπο της Ισημερινής Γουινέα, όπου επίσης υπάρχει άφθονο πετρέλαιο.
Μη ξεχνάμε ότι σημαντικές πετρελαιοπαραγωγές χώρες στη Δυτική Αφρική είναι η Νιγηρία, η Αγκόλα, η Γκαμπόν, το Καμερούν και η Ισημερινή Γουινέα.
Το Σάο Τομέ, βρίσκεται στα ανοικτά της δυτικοαφρικανικής ακτής στα μισά ανάμεσα στις μεγάλες πετρελαιοπαραγωγές χώρες Νιγηρία και Αγκόλα.
Οι πληροφορίες στους πετρελαϊκούς κύκλους επιμένουν πως εδώ και ένα χρόνο έχει ξεκινήσει ένα τρομερό ενδιαφέρον των Αμερικανών για το βράχο στον ωκεανό με τους 140.000 κατοίκους.
Σύμφωνα πάντα με το BBC, την ιδέα έχει προωθήσει το πανίσχυρο ισραηλινό λόμπι της Ουάσιγκτον. Επειδή το αφρικανικό πετρέλαιο ίσως βοηθήσει να χαλαρώσουν οι δεσμοί της υπερδύναμης με τα πετρελαιοφόρα αραβικά εμιράτα.
Το περιοδικό NEW YORKER, είχε δημοσιεύσει πρόσφατα άρθρο που έκανε σύγκριση ανάμεσα στα πετρελαΪκά αποθέματα του Σαο Τομέ με της Σαουδικής Αραβίας.
Στην υπο-Σαχάριο περιοχή η Αγκόλα είναι η χώρα εκείνη που σημειώνεται πετρελαϊκή έκρηξη. Η παραγωγήτ ης αυξήθηκε από 722.00 βαρέλια την ημέρα το 2001, σε 930.000 εφέτος και σύμφωνα με το σχεδιασμό της, θα φτάσει τα 3,28 εκατομμύρια βαρέλια, το 2020.
Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν ενδιαφέρονται μόνο να βρουν νέα κοιτάσματα πετρελαίου , αλλά θέλουν να εξασφαλίσουν ότι δεν θα κινδυνεύουν όχι μόνον από πολιτικές αναταραχές, αλλά και από πολεμικές επιχειρήσεις- κάτι όχι και τόσο ασυνήθιστο στη Μαύρη Ηπειρο.
Ο Ρεπουμπλικανός βουλευτής Εντ Ρόυς που προεδρεύει στην υποεπιτροπή Αφρικανικών υποθέσεων της Βουλής των αντιπροσώπων, είναι ενθουσιασμένος με το αφρικανικό πετρέλαιο. «Θα μας βοηθήσει να απεξαρτηθούμε από δεδομένη γεωγραφική περιοχή» υποστηρίζει.
Απόφαση αξίας δισεκατομμυρίων δολλαρίων
Στις 10 Οκτωβρίου, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, επέλυσε μια διαμάχη 100 χρόνων, αποδίδοντας την πλούσια σε πετρελαϊκά κοιτάσματα χερσόνησο Μπακάσι που διεκδικούσε η Νιγηρία, στο Καμερούν.
Η απόφση του δικαστηρίου βασίστηκε σε έγγραφο του 1917 που διευθετούσε ζητήματα των δύο μεγάλων αποικιοκρατικών δυνάμεων –της Βρετανίας και της Γερμανία.
Το Καμερούν είχε προσφύγει μετά από συνεχείς συγκρούσεις με τη Γουινέα, στο Διεθνές Δικαστήριο, το 1994. Η απόφαση δεν έχει εφέσιμο χαρακτήρα, και οι δύο χώρες έχουν συμφωνήσει να τη σεβαστούν.
Ήδη πολλές αμερικανικές, ελβετικές και γαλλικές εταιρίες, περίμεναν εναγωνίως την απόφαση του δικαστηρίου για να στήσουν τα τρυπάνια τους πάνω στα πλούσια πετρελαϊκά κοιτάσματα της περιοχής.