Πώς βλέπουν Τούρκοι σχολιαστές την πολιτική αλλαγή και το Κυπριακό (styx.gr)

Δημοσιεύθηκε : Τετάρτη, 10 Ιούλιος 2019 15:51 | Γράφτηκε από τον/την Betinakis | Εκτύπωση

Δύο ενδιαφέροντα άρθρα

Για να γνωρίσεις καλύτερα τον αντίπαλό σου, καλό θα είναι να πληροφορηθείς πώς ακριβώς σκέπτεται.

Πώς είδαν οι Τούρκοι σχολιαστές την πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα;

Παραθέτουμε πρώτα, την χαρακτηριστική η άποψη του αρθρογράφου της μεγάλης κυκλοφορίας φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Χουριέτ» Γιουσούφ Κανλί, ο οποίος επανειλημμένα γράφει για τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις.

Στο τέλος του άρθρου του προϊδεάζει την επόμενη κίνηση που θα κάνει η Τουρκία στο Κυπριακό:

Θα ανοίξει μια νέα εποχή;

YUSUF KANLI yusuf.kanli@hurriyet.com.tr-July 09 2019 (*)

Αυτοί οι Έλληνες είναι απελπισμένοι. Απλώς δεν μπορούν να μάθουν.

Ο πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης μπορεί να είναι μεγαλύτερος από ολόκληρη την Ελλάδα, όμως είναι απλώς μια πόλη.

Ωστόσο, χρειάστηκαν περίπου τρεις μήνες και μια εκ νέου εκλογή για όσους βρίσκονται στο τιμόνι της εξουσίας στην Τουρκία να παραδεχθούν την εκλογική τους ήττα και να παραδώσουν την πόλη στον υποψήφιο της αντιπολίτευσης.

Ο ηγέτης του κόμματος Σύριζα και απερχόμενος Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, καλώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον ηγέτη του κεντροδεξιού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, και παραδεχόμενος την ήττα ενώ συνεχιζόταν η καταμέτρηση των ψήφων, ήταν ερασιτέχνης.

Αυτός και άλλοι ομοϊδεάτες Έλληνες πολιτικοί πρέπει να οδηγηθούν σε πορεία σύγκρουσης στην πολιτική εξουσίας, αν όχι και στη Δημοκρατία.

Ξεπερνώντας τα αστεία, οι εκλογές της Κυριακής στην Ελλάδα άνοιξαν νέα σελίδα όχι μόνο για τον δυτικό γείτονα της Τουρκίας, αλλά και για την περιφερειακή πολιτική και πιθανότατα για τις τουρκο-ελληνικές σχέσεις, καθώς και για την πυριτιδαποθήκη της Κύπρου.

Σε αυτήν τη νέα περίοδο, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπως υποσχέθηκε ο Μητσοτάκης στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, μιλούσε πάρα πολύ σαν τη Χρυσή Αυγή - που νικήθηκε στην ψηφοφορία της Κυριακής - τόσο για τη μετανάστευση όσο και για τα «εθνικά» ζητήματα, με επικεφαλής το Κυπριακό και τουρκικό-ελληνικά καυτά ζητήματα.

Από τους λόγους για τους οποίους η Νέα Δημοκρατία δημιούργησε μια τέτοια νίκη ορόσημο - ένα πρωτοφανές γεγονός από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 - ήταν η ικανότητα του Μητσοτάκη να στρατολογήσει το κόμμα προς τα κεντροδεξιά στα περισσότερα ζητήματα, αλλά να χρησιμοποιήσει ακροδεξιό ή και υπερβολικά συντηρητικό τόνο όσον αφορά στη διαφωνία ονόματος της πΓΔΜ ή τις πολιτικές και επιχειρήσεις υδρογονανθράκων της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων.

Με την πολιτική εξάντληση της Χρυσής Αυγής, η θεαματική επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας έγκειται στην επιτυχία στην απομάκρυνση των ψήφων από την άκρα δεξιά, λαμβάνοντας μια σκληρή αντι-προσφυγική στάση και σκληρή γραμμή ρητορικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία πιθανότατα θα αναδιαμορφώσει τις παλιές στρατηγικές τουρκοφοβίας για να εδραιώσει τη νέα εκλογική βάση του κόμματός του.

Πολύ πριν οι Έλληνες πολίτες πάνε στην ψηφοφορία της Κυριακής, υπήρξαν εκθέσεις τόσο στα ελληνοκυπριακά όσο και στα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης ότι όταν ο 51 ετών Μητσοτάκης ορκιστεί ως πρωθυπουργός, οι διεθνείς διαμεσολαβητές θα επιταχύνουν τις προσπάθειες για την επανέναρξη της διαδικασίας των συνομιλιών Κύπρου από το σημείο που κατέρρευσαν στην ελβετική πόλη, χειμερινό θέρετρο Crans Montana, τον Ιούνιο του 2017.

Η Άγκυρα καθώς και η σημερινή κεντροδεξιά κυβέρνηση συνασπισμού από το Κόμμα Εθνικής Ενότητας (UBP) και Λαϊκού Κόμματος (HP) έχουν υποστηρίξει εδώ και μισό αιώνα την ομοσπονδιακή λύση στην Κύπρο. Οι προσπάθειες διακανονισμού κατέληξαν στο Crans Montana σε αποτυχία και τώρα πρέπει να συζητηθούν «νέες ιδέες». Ο Ελληνοκύπριος ηγέτης Νίκος Αναστασιάδης συμφώνησε σε σχεδόν εδώ κι έναν χρόνο πρόσκληση του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί να επαναλάβει τις συνομιλίες για το σύνολο αρχών που είχαν προταθεί προφορικά το 2017 από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες λίγα μόλις λεπτά πριν από την κατάρρευση της διαδικασίας.

Οι Τουρκοκύπριοι συντηρητικοί αντέδρασαν αμέσως και η Άγκυρα πιστεύεται ότι ήταν ενάντια στις ιδέες του Γκουτιέρες.

Γιατί; Επειδή, ακόμη κι αν οι Τούρκοι και οι Ελληνοκύπριοι ηγέτες έχουν διαφορετικές ερμηνείες για το τι είναι στην πραγματικότητα, οι ιδέες του Γκουτιέρες πιστεύεται ότι περιλαμβάνουν την έκκληση για απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο και τον τερματισμό του συστήματος εγγυήσεων του 1960 με βάση το οποίο παρενέβη η Τουρκία στο νησί το 1974 για να σώσει τους Τουρκοκύπριους από την πλήρη απορρόφηση από τους Ελληνοκύπριους.

Οι Ελληνοκύπριοι έχουν ήδη πει στις ΗΠΑ, την Ε.Ε. και σε άλλους διπλωμάτες πως επιθυμούν να ξαναρχίσουν συνομιλίες για την Κύπρο, αλλά, χωρίς να σταματήσει η Τουρκία τις δραστηριότητες υδρογονανθράκων στα ανοικτά της Κύπρου, δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν συνομιλίες.

Θα υπάρξει η υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας, ώστε η Αθήνα να βοηθήσει την κυβέρνηση του Αναστασιάδη να επιτύχει έναν τέτοιο στόχο που θα σήμαινε να χτυπήσει δύο πουλιά με μια πέτρα: Να απαλλαγούν από την Τουρκία από τα ύδατα που ισχυρίζεται ότι έχει μόνο κυριαρχικά δικαιώματα και να αναγκάσει την Άγκυρα να στηρίξει επανάληψη των συνομιλιών με στόχο την ομοσπονδία και να απομακρυνθεί από τη διετή θέση της, η οποία είναι νεκρή και θαμμένη.

Με την τουρκική οικονομία να διέρχεται πολύ σκληρά στενά και τη χώρα να χρειάζεται κάποιες ιστορίες επιτυχίας, θα μπορούσε η Τουρκία να περπατήσει ένα επιπλέον μίλι στην Κύπρο;

Ή μπορεί να ενεργοποιήσει την Αθήνα και να επαναλάβει την προηγούμενη έκκλησή της ότι για συμφωνία στο Κυπριακό πρέπει να συζητηθούν νέες ιδέες, συμπεριλαμβανομένης εκείνης των δύο κρατών στην Ε.Ε.

Φαίνεται ότι η Τουρκία θα προτιμήσει τη δεύτερη επιλογή. Αλλά η κυβέρνηση του Μητσοτάκη θα πρέπει να είναι αρκετά τολμηρή, ώστε να κάνει ένα επιπλέον βήμα προς έναν πικρό συμβιβασμό για την Κύπρο και τις τουρκο-ελληνικές σχέσεις.

---

Ακολουθούν αποσπάσματα εκτεταμένου άρθρου (2.750 λέξεις) της Amberin Zaman από την ιστοσελίδα al-monitor:

Φουσκώνει σα μπαλόνι

η κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο

από τα τουρκικά ερευνητικά

της Amberin Zaman (**)

(…) Η Ανατολική Μεσόγειος είναι ένα «μεγάλο τετράγωνο» όπου αποδεδειγμένα υπάρχουν αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου έχοντας προκαλέσει ανταγωνιστικές αξιώσεις μεταξύ της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων που προστατεύουν, από τη μία, και των μελών της ΕΕ Κύπρου και Ελλάδας από την άλλη.

Η ExxonMobil και η Noble Energy της Αμερικής, η TOTAL της Γαλλίας και η ιταλική Eni βρίσκονταιι ανάμεσα σε ομάδα εταιρειών γεώτρησης στα τετράγωνα που τους έχει χορηγηθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία, τα οποία κόπτονται στη μέση, καθώς η Τουρκία συνεχίζει να βγαίνει με τα δικά της γεωτρύπανα που συνοδεύονται από πολεμική ρητορική.

Η Κύπρος δεν έχει ναυτικό και αντίθετα από την Τουρκία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ.

Κοιτώντας μέσα στο λαβύρινθο της ναυτικής νομιμότητας, η ουσία της διαμάχης είναι πολιτική.

Η Άγκυρα επιμένει ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν δικαίωμα να εκμεταλλευτούν ενέργεια από την Ανατολική Μεσόγειο χωρίς να καταλήξουν πρώτα σε συμφωνία με τους Τούρκους κατοίκους του νησιού για την δίκαιη απολαβή των εσόδων. Επιπλέον, η Τουρκία διεκδικεί δικαιώματα εξόρυξης στα κομμάτια των αμφισβητούμενων υδάτων, τα οποία λέει ότι βρίσκονται στην υφαλοκρηπίδα της.

Οι Ελληνοκύπριοι αντιτίθενται ότι οι συζητήσεις για το φυσικό αέριο μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο των συνομιλιών επανένωσης και ότι αυτές δεν μπορούν να ξαναρχίσουν μέχρι η Τουρκία να αποσύρει τα ερευνητικά πλοία της.

(…) Κοιτώντας μέσα στο λαβύρινθο της ναυτικής νομιμότητας, η ουσία της διαμάχης είναι πολιτική.

Πολύ φασαρία για το τίποτα;

Η Άγκυρα προφανώς δεν ενοχλείται από τον χαρακτηρισμό των ενεργειών της ως "παράνομων" από την ΕΕ και από τις απειλές της για επιβολή κυρώσεων, εάν τα τουρκικά πλοία συνεχίσουν τις γεωτρήσεις.

Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν στοχοθετημένη τιμωρία ατόμων και εταιρειών που θεωρούνται ότι συνεργάζονται με την Τουρκία και που χαρακτηρίζουν το πλήρωμα και τους αξιωματικούς στα πλοία τρυπανιών persona non grata.

Ωστόσο, παρόλο που η Κύπρος πιέζει σκληρά για αντίποινα της ΕΕ, η ευρεία συναίνεση είναι ότι όταν έρθει η ώρα εκείνη, «το ευρωπαϊκό μπλοκ πιθανόν να μην έχει το σθένος να δράσει.

Οι κυβερνήσεις της ΕΕ ανησυχούν ότι η επιβολή κυρώσεων θα καταστρέψει την αμφισβητούμενη συμφωνία με την οποία, αντάλλαξαν δισεκατομμύρια ευρώ σε βοήθεια για τα εκτιμώμενα 4 εκατομμύρια πρόσφυγες που φιλοξενούνται από την Τουρκία

"Η συλλογή των εργαλείων μας είναι περιορισμένη", παραπονέθηκε υπάλληλος της Επιτροπής Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ, σε ανώνυμο σχόλιο προς την Al-Monitor.

(...) Η ΕΕ θέλει τους Έλληνες και Τουρκοκύπριους να συγκροτήσουν επιτροπή για να συζητήσουν την ενέργεια ως μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης που θα μπορούσε να συμβάλει στη διευκόλυνση της επανάληψης των συνομιλιών υπό την ηγεσία του ΟΗΕ. Αλλά μέχρι στιγμής οι Ελληνοκύπριοι αρνήθηκαν. Επιπλέον, μιλούν για βέτο στη Βόρεια Μακεδονία και την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ, εκτός αν οι Βρυξέλλες γίνουν σκληρές με την Τουρκία. Κατά ειρωνικό τρόπο, τα αποθέματα φυσικού αερίου της Κύπρου μπορεί να μην αξίζουν την φασαρία.

Ο Charles Ellinas, ενεργειακός εμπειρογνώμονας, ο οποίος έχει επί μακρόν εκφράσει σκεπτικισμό σχετικά με το μέγεθος του φυσικού αερίου που βρίσκεται στην Κύπρο, δήλωσε στην Al-Monitor: «Δεδομένου ότι η παγκόσμια αγορά ενέργειας κινείται αναπόφευκτα προς την καθαρή ενέργεια και η αύξηση της ενεργειακής ζήτησης είναι στην Ασία στην Ευρώπη, η κερδοφορία του φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο, αν υπάρχει, είναι χαμηλή».

Επιπλέον, «η παρέμβαση της Τουρκίας κάνει ακόμη πιο δύσκολη την εκμετάλλευση. Έτσι, η πιθανότητα να παραμείνει το φυσικό αέριο εκεί όπου βρίσκεται, αυξάνεται. Το καθαρό αποτέλεσμα είναι ότι ουδείς θα ωφεληθεί».

Η μοναξιά της Άγκυρας

(…) Ο Micha'el Tanchum, ανώτερος υπάλληλος του Αυστριακού Ινστιτούτου για την Ευρωπαϊκή Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, επισημαίνει τον αρνητικό κύκλο, σύμφωνα με τον οποίο η Τουρκία αισθάνεται ότι πιέζεται από τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες, και αισθάνεται υποχρεωμένη να ανταποκριθεί στο να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις.

Η παρουσία του υπουργού Εξωτερικών Mike Pompeo στο Τελ Αβίβ για την υπογραφή στις 20 Μαρτίου του αγωγού φυσικού αερίου East Med ενίσχυσε την αίσθηση αποκλεισμού της Άγκυρας.

(…) Ο Nicholas Danforth, ανώτερος σύμβουλος στο Γερμανικό Ταμείο Marshall είπε στην Al-Monitor: "Σε απάντηση σε αυτό που βλέπει ως σειρά προκλήσεων από τους πρώην δυτικούς εταίρους της, η Τουρκία απειλεί σήμερα τακτικά να πάρει δυνατά αντίμετρα. Η πρόκληση για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της Δύσης προσδιορίζει τι είναι απειλητικό και όταν μετά το Αφρίν, τα S-400 και τώρα την Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία σκέφτεται σοβαρά τι θα ακολουθήσει».

(…) Δημοφιλής θεωρία συνωμοσίας που ακούγεται στη Λευκωσία είναι ότι ο Ερντογάν θα βοηθήσει το μονοπάτι του Τραμπ με τη μετατόπιση του ρωσικού συστήματος στη Βόρεια Κύπρο με το πρόσχημα της υπεράσπισης των Τούρκων αδελφών της από άλλους επικίνδυνους πυραύλους.

Παραδόξως, Κύπριοι αξιωματούχοι πιστεύουν ότι ο καλύτερος τρόπος για να μετριαστούν οι εντάσεις θα ήταν να επανενεργοποιηθούν οι ενταξιακές συνομιλίες της Τουρκίας με την ΕΕ, καθώς αυτό θα επέτρεπε στον οργανισμό να αποκαταστήσει τη μόχλευση μέσω της μεθόδου καρότο και ραβδί.

---

(*) Ο Yusuf Kanli είναι αρθρογράφος, πρώην αρχισυντάκτης, δημοσιογράφος στην Hurriyet (Turkish) Daily News

Προηγουμένως είχε εργασθεί στο Anadolu Ajansı

Τόπος διαμονής: Άγκυρα - Διαχειρίζεται τη Σελίδα Media4Democracy

(**) Η Amberin Zaman είναι κύρίως ανταποκρίτρια για τη Μέση Ανατολή, την Βόρεια Αφρική και την Ευρώπη αποκλειστικά για την Al-Monitor. Η Zaman είναι αρθρογράφος της Al-Monitor τα τελευταία πέντε χρόνια, εξετάζοντας την πολιτική της Τουρκίας, του Ιράκ και της Συρίας και γράφοντας το ημερήσιο ενημερωτικό σύντομα δελτίο για την Τουρκία. Πριν από την Al-Monitor, η Zaman εργαζόταν ως ανταποκρίτρια του The Economist

Media

Εφήμερα

Πώς βλέπουν Τούρκοι σχολιαστές την πολιτική αλλαγή και το Κυπριακό (styx.gr)