Αιτία η εμπορική διαμάχη
Signing Ceremony Phase One Trade Deal Between the U.S. & China (49391434906).jpg
 
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και το «συμβούλιο πολέμου» του - με επικεφαλής τον υπουργό Εξωτερικών Mike Pompeo - έχουν ενισχύσει την επιθετικότητά τους εναντίον της Κίνας. Αυτό που ξεκίνησε ως εμπορική διαμάχη στη δεκαετία του 1990 έχει πλέον κλιμακωθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετατρέποντάς την σε υπαρξιακή πρόκληση κατά της Κίνα.
 
Η απειλή κατά της Κίνας –υποστηρίζουν- δεν γίνεται για παράλογους λόγους, αλλά για απόλυτα ορθολογικούς.
 Αυτά έχουν να κάνουν με την εμφάνιση της Κίνας ως μείζονος οικονομικής και τεχνολογικής δύναμης. Αυτό που ταιριάζει περισσότερο στην κυρίαρχη τάξη των ΗΠΑ είναι ότι οι διάφορες υβριδικές πολεμικές τεχνικές για την αποδυνάμωση ή την ανατροπή της κυβέρνησης δεν είναι απλά διαθέσιμες. Το μόνο μέσο που έχει στη διάθεση των Ηνωμένων Πολιτειών να διατηρήσει την τρομακτική εξουσία της  είναι η ένοπλη δύναμη.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να επιβάλουν πόλεμο στην Κίνα;
Τις τελευταίες δεκαετίες, οι ΗΠΑ διεξήγαγαν εμπορικό πόλεμο εναντίον της Κίνας. Υπάρχουν δύο βασικά ζητήματα που ανησυχούν τις Ηνωμένες Πολιτείες: 
Πρώτον, η εμπορική ανισορροπία που ωφελεί την Κίνα και, 
δεύτερον, η ανάπτυξη του κινεζικού τομέα τεχνολογίας. 
Οι τεχνικές που έχουν χρησιμοποιήσει οι ΗΠΑ εναντίον της Κίνας περιλαμβάνουν: 
Να πιέσουν την Κίνα να επανεκτιμήσει το νόμισμά της έναντι του δολαρίου, 
να πιέσουν την Κίνα να αποτρέψει την «πειρατεία» στην πνευματική ιδιοκτησία προκειμένου να επιβραδύνουν τις εγχώριες εξελίξεις της πνευματικής ιδιοκτησίας και να πιέσουν την Κίνα να επιβραδύνει ή να σταματήσει Πρωτοβουλία Belt and Road.
Οι ΗΠΑ έχουν πλέον ξεκινήσει πόλεμο ενάντια στην κινεζική οικονομία. Η προσπάθεια απομόνωσης της Huawei από τους προμηθευτές και τις αγορές θα έχει εξουθενωτικό αντίκτυπο στο αναπτυξιακό δυναμικό της κινεζικής οικονομίας. 
Οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει κυρώσεις σε περίπου 152 εταιρείες που κατασκευάζουν μάρκες και άλλα προϊόντα για την Huawei για παράδειγμα. Οι αυξημένες απαγορεύσεις - μέσω της πρωτοβουλίας Clean Network της κυβέρνησης των ΗΠΑ - θα εμπόδιζαν τις αμερικανικές εταιρείες να χρησιμοποιούν κινεζικές υπηρεσίες cloud και υποθαλάσσια καλώδια και δεν απαγόρευσε την εμφάνιση κινεζικών προϊόντων σε καταστήματα εφαρμογών. 
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει αυξήσει την πίεση και σε άλλες χώρες κατά μήκος του ανατολικού συνόρου της Κίνας. 
Αυτό περιλαμβάνει την αναβίωση του Quad το 2017 (Αυστραλία, Ινδία, Ιαπωνία και ΗΠΑ), τη δημιουργία της Στρατηγικής Ινδο-Ειρηνικού των ΗΠΑ (το βασικό της έγγραφο από το 2020 ονομάζεται «Regain the Advantage») και η ανάπτυξη σειράς νέων όπλων. 
Αυτή η στρατιωτική δύναμη έρχεται παράλληλα με την εχθρική ρητορική εναντίον της Κίνας, με έμφαση στο Χονγκ Κονγκ, το Σινγιάνγκ και την Ταϊβάν, καθώς και την απεικόνιση της πανδημίας κοροναϊού ως «ιού της Κίνας». Τα στοιχεία δεν είναι τόσο σημαντικά όσο η χρήση παλαιότερων ρατσιστικών και αντικομμουνιστικών ιδεών για δαιμονοποίηση της Κίνας.
Γιατί οι ΗΠΑ αυξάνουν τις πιέσεις τους εναντίον της Κίνας;
Οι τεχνολογικές εξελίξεις της Κίνας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε γενετικό πλεονέκτημα έναντι της Δύσης. Οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις της Κίνας ήρθαν λόγω της επένδυσης της χώρας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την ικανότητά της να μεταφέρει τεχνολογία από εταιρείες που εισήλθαν στη χώρα για την κατασκευή αγαθών. 
Το 2018, Κινέζοι μελετητές δημοσίευσαν για πρώτη φορά περισσότερα επιστημονικά άρθρα από τους συναδέλφους τους στις ΗΠΑ και οι κινεζικές εταιρείες υπέβαλαν περισσότερες αιτήσεις διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας από τις αμερικανικές εταιρείες. Οι κινεζικές εταιρείες τεχνολογίας έχουν τώρα παράγει προϊόντα που φαίνεται να είναι μπροστά από τα προϊόντα των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ιαπωνίας. Παραδείγματα για αυτό περιλαμβάνουν 5G, BeiDou (καλύτερη τεχνολογία χαρτογράφησης από το GPS), τρένα υψηλής ταχύτητας και ρομπότ.
Αντιμέτωπη με τις πιέσεις των ΗΠΑ, η Κίνα έχει δημιουργήσει ανεξάρτητη ατζέντα εμπορίου και ανάπτυξης. 
Από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, η Κίνα άρχισε να διαφοροποιεί την οικονομία της από την εμπιστοσύνη στις αγορές των ΗΠΑ και της Ευρώπης για να δημιουργήσει τη δική της εσωτερική αγορά και να αυξήσει την εμπλοκή με τον Παγκόσμιο Νότο. Τα άμεσα έργα που αναπτύχθηκαν περιλάμβαναν την Πρωτοβουλία Belt and Road, την Πρωτοβουλία String of Pearls, το Φόρουμ για τη Συνεργασία Κίνας-Αφρικής, τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης και το Φόρουμ Κίνας-Κοινότητας Λατινοαμερικανικών και κρατών της Καραϊβικής. Η κινεζική κυβέρνηση άρχισε επίσης να δίνει μεγαλύτερη προσοχή στην Ένωση Εθνών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN).
Επί του παρόντος, η Κίνα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εισαγόμενη ενέργεια - όπως το αέριο από τα κράτη της ASEAN, την Αυστραλία και το Κατάρ. Ο αγωγός Κίνας-Ρωσίας 6000 χιλιομέτρων «Δύναμη της Σιβηρίας» θα φέρει 38 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, μια σημαντική αύξηση για την κάλυψη των απαιτήσεων για τα 90 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα που καταναλώνει η Κίνα. Το 2014, η πολυεθνική εταιρεία ενέργειας της Ρωσίας Gazprom και η China National Petroleum Corporation υπέγραψαν 400 δισεκατομμύρια δολάρια για συμφωνία τριάντα ετών.