Σύσσωμος σχεδόν ο ημερήσιος τύπος, έντυπος και ηλεκτρονικός, έκανε πρώτο θέμα την άμεση αντίδραση του αρμόδιου Υπουργού πάνω στην πρωτοφανή έξαρση της εγκληματικότητας (οργανωμένης και μη) με την επίσκεψή του στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

Τώρα να γράφονται ακόμη περισσότερα αφενός λόγω του ότι << τρέμει το τσουλί μας >> με τους δολοφόνους, τον υπόκοσμο και κυρίως τους ληστές και κλέφτες που  αλωνίζουν εκτός κάθε ελέγχου αλλά και με την ευκαιρία της ογκώδους και οργανωμένης εργασίας των αρμοδίων Υπηρεσιών που φαίνεται να ήταν τελειωμένη και φυλαγμένη σε κάποια κιτάπια για την κατάλληλη στιγμή.

Βαριές τοποθετήσεις όπως << τα σόου δεν φέρνουν ασφάλεια>>  – << ένα, δύο, τρία και άλλη κωμωδία >> , αλλά και άλλες πιο βαθιές τοποθετήσεις   << ηττήθηκε το αστυνομικό κράτος ; >> ( η πολυπληθής αστυνομίας μας υποχώρησε στη σκλαβιά του ιού – μολότοφ και αστυνομική βία – αισθηματίες που αντιμετωπίζουν την Δημοκρατία σαν την μεγάλη εκδοχή της αναρχίας – και πάει λέγοντας).

Ένα κουβάρι η στοιχειώδης εμπειρία ευρωπαϊκής ζωής << η αστυνομοκρατία >> στην Ελλάδα να ακούγεται σαν κακόγουστο αστείο. Μόνιμη και η ματαιοδοξία << του δε μπορούμε να βάλουμε και έναν αστυνόμο σε κάθε τετράγωνο>> !

Κάπως έτσι καταλήγουμε εύκολα στο να βάλεις και τους μισούς << να επιτηρούν  του άλλους μισούς ! >>   όπως γράφει και ο δυνατός φίλος μου γραφιάς, δεν γίνεται χωριό Συνέχεια τα περί σωφρονιστικών, ποινικών (χαλαρές ποινές κτλ), ξυπνήματος της δικαιοσύνης  απουσίας, συντονισμένων συνεργασιών μεταξύ συναρμόδιων υπηρεσιών και των τόσο άλλων αξεπέραστων αδυναμιών να φαντάζουν τόσο αναποτελεσματικά.

Γιατί απλούστατα  με την  τόση  απαξίωση της ανθρώπινης ζωής (χάσμα πλουσίων – φτωχών, χωρίς εργασία , βάναυση κυριαρχία ελεύθερης αγοράς και κεφαλαίου) κάπως έτσι γιατί να φταίει  για όλα η αστυνομία,  ο εκάστοτε υπουργός που έχει την πρώτη και μεγάλη ευθύνη και να τον αδικούν τόσο με το να του κοπανάνε : << φταίνε τα άστρα και ο Χατζηπετρής, που είναι ο  Χρυσοχοΐδης και σιωπά ; >>.

Θα θελα όμως εδώ Υπουργέ  να σου τονίσω  ότι από πρώτο χέρι έμαθα ότι στο φτωχότερο Μαρόκο σου κόβουν τα χέρια που λένε έτσι και το απλώσεις σε μια σέσουλα (έχουνε κάρα ακόμη στην Καζαμπλάνκα) αλλά και στην Ρουμανία τους φυλακίζουν μέχρι και εφτά ορόφους κάτω - είναι οι γνωστοί << κουμπάροι μας >> με τα πολλά παιδιά και τις πολλές ταυτότητες που αρμέγουν από επιδόματα, επαιτείες και ληστείες μέχρι και όλων των αγροτικών εργαλείων.

Τελειώνω με τη παράθεση των σοβαρών συμπερασμάτων παλαιότερης ψυχιατρικής  έρευνας στην Αμερική  που κατέληγε ότι μόνο το 15 % έως 20 % θα ήταν πρόθυμο να βάλει κατά του εχθρού και ακούγοντας ταυτόχρονα  προσεκτικά τους ειδικούς – επιστήμονες, καθηγητές πάνω στην όχι και τόσο αποτελεσματική αντιμετώπιση της εγκληματικότητας την στιγμή που οι εισβολείς στα σπίτια μας έγιναν ρουτίνα και το δίκαιο, η ελευθερία και πάνω απ’ όλα η ζωή μας << πάνε περίπατο >> θα σου έλεγα να τα παρατήσεις τώρα στο τέλος της πολιτικής σου πορείας  γιατί μοιάζει με καραγκιοζίστικη η όποια απασχόληση με την πολιτική όταν επί του προκειμένου σου χίλιο υποσχέθηκαν ασφάλεια που φάνηκε να είναι ανέφικτη – ανύπαρκτη.

Γράφει : Γιάννης Π. Κορδής

(Κιάτο)