Με τίτλο Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΛΕΙΔΙ κυκλοφορεί από την περασμένη Δευτέρα στα βιβλιοπωλεία η βιογραφία του κορυφαίου Έλληνα δημοσιογράφου ΗΛΙΑ Π. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ.

Το βιβλίο γραμμένο από τον JamesBaronκυκλοφόρησε ήδη με επιτυχία  από πέρυσι ( αγγλική ‘εκδοση) στη Νέα Υόρκη με τον τίτλο “ TheGreekConnection”, αφού ένα μεγάλο μέρος του αναφέρεται στο πολιτικό σκάνδαλο του WATERGATEπου έριξε τον πρόεδρο Νίξον .

Την ελληνική πτυχή του σκανδάλου με τις παράνομες χρηματοδοτήσεις από την χούντα των συνταγματαρχών   τον Τομ Πάππας και άλλους  έλληνες επιχειρηματίες στην προεκλογική εκστρατεία του Νίξον και του Άγκνιου, αποκάλυψε ο Δημητρακόπουλος.

Κάτω από τον τίτλο«Ηλίας Δημητρακόπουλος: Ένας θρύλος της ελληνικής δημοσιογραφίας, ο ρεπόρτερ πίσω από το Watergate»  έγινε  προδημοσίευση για το βιβλίο  από το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και ακολούθησαν ανάλογα δημοσιεύματα από αρκετά ΜΜΕ ( Πρώτο Θέμα , Ζοugla.gr, Realnews) και συνεχίζονται.

Ανάλογη παρουσίαση έγινε και από το ΚΥΠΕ (Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων) με ειδική αναφορά στο ρόλο του Δημητρακόπουλου για την επιστροφή του Εθνάρχη Αρχιεπισκόπου Μακαρίου από την εξορία.

«Ο Ηλίας Δημητρακόπουλος που τιμήθηκε, το 2008 με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα για την προσφορά του, από την Ελληνική Δημοκρατία και τον τότε Πρόεδρο, Κάρολο Παπούλια, πέθανε το 2016. Έζησε μια μυθική ζωή που ενδεχομένως συμπυκνώνεται στη μόνη φράση που μπόρεσαν να του αποσπάσουν οι Γερμανοί βασανιστές του, όταν του ζητούσαν να καταδώσει τους συναγωνιστές του: «Ονομάζομαι Ηλίας Δημητρακόπουλος, είμαι Έλληνας και υπερήφανος που είμαι Έλληνας»

Ένα άκρως αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για την διαδρομή του αγωνιστή δημοσιογράφου δημοσίευση στην ιστοσελίδα www.styx.grο ιδρυτής της και επίσης σπουδαίος Έλληνας δημοσιογράφος ο αείμνηστος  Κώστας Μπετινάκης.

Δ. Τς

Ο αγωνιστής ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ που είχε ανατρέψει πρόεδρο των ΗΠΑ και καταδίωκε τον Χ. Κίσιντζερ

Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΤΙΝΑΚΗΣ

Τετάρτη, 17 Φεβρουάριος 2016 00:15

Αν υπάρχει ένα πράγμα που είχε μάθει καλά ο Ηλίας Δημητρακόπουλος, είναι η αξία των ανθρώπινων σχέσεων.
 Γεννημένος στην Αθήνα την 1η Δεκεμβρίου του 1928, έγινε ο νεότερος φυλακισμένος των φυλακών Αβέρωφ από τις κατοχικές δυνάμεις το ‘43, ο νεότερος πολιτικός συντάκτης της Καθημερινής του Γεωργίου Βλάχου στα ’50, και τελικά ένας από τους διασημότερους (και ισχυρότερους) δημοσιογράφους της χώρας.
Κατάφερε να φέρει πίσω το Μακάριο από την εξορία του στις Σεϋχέλες, συνετέλεσε στην εκλογική ήττα του Καραμανλή το ’63, και έγραψε το βιβλίο «Η Απειλή Δικτατορίας», στο οποίο 18 σημαντικά πολιτικά πρόσωπα των ΗΠΑ μιλούσαν για το πολιτικό πρόβλημα της Ελλάδας και προειδοποιούσαν για μια επερχόμενη χούντα. Ήταν το πρώτο βιβλίο που απαγόρευσε και έστειλε στην πυρά ο Παπαδόπουλος.
  Μετά την επικράτηση της δικτατορίας το 1967, καταφεύγει στη Δανία και στη συνέχεια για τις ΗΠΑ, όπου θα αναπτύξει σημαντική αντιδικτατορική δράση.
  Ανταποκριτής της “Χέραλντ Τρίμπιουν”, με θητεία στις ΗΠΑ, ο Δημητρακόπουλος γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στην Ουάσιγκτον. Όταν ο Κϊσιντζερ έρχεται στην Αθήνα, παραθέτει γεύμα προς τιμήν του στη “Μεγάλη Βρετανία”. “Ήταν μαζί η πρώτη συζυγός του και τα δύο παιδιά του”, θυμάται ο Δημητρακόπουλος.
  Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, θα περάσει την πόρτα του Αρείου Πάγου για να καταθέσει μηνυτήρια αναφορά εναντίον του Κίσινγκερ, όπου ζητά “άσκηξη ποινικής δίωξης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η απόπειρα απαγωγής και δολοφονίας του”.
Το φθινόπωρο του 1968 αποκαλύπτει, ότι η Χούντα χρηματοδότησε μέσω Τομ Πάπας με 549.000 δολλάρια την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον, από κονδύλια που έστελνε η CIA στην ΚΥΠ για την αντικομμουνιστική εκστρατεία.
  Ο Δημητρακόπουλος ενοχλεί την κυβέρνηση Νίξον. Η CIA και το FBI τον θεωρούν επικίνδυνο για την ασφάλεια των ΗΠΑ.

«Η αγωνία μου ήταν ότι η δικτατορία θα κρατούσε 40 χρόνια, σαν του Σαλαζάρ. Και ήξερα ότι η μάχη ήταν στη Ουάσινγκτον, όχι στην Ευρώπη».

  Αφορμή για να αποδράσει από την Ελλάδα στάθηκε η προσωπική πρόσκλησή του από τον Ου Θαντ, τότε γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, προκειμένου να εκπροσωπήσει τον ελληνικό Τύπο στο 6ο Διεθνές Συνέδριο του Οργανισμού στη Βαρσοβία της Πολωνίας.
Κατόπιν μέσω Δανίας κατέφυγε στις ΗΠΑ, όπου είχε γίνει πολιτικός σύμβουλος του γερουσιαστή και υποψηφίου προέδρου των ΗΠΑ, Τζορτζ Μαγκόβερν, και προσπάθησε να συντονίσει τον αντιδικτατορικό αγώνα στις ΗΠΑ ερχόμενος σε επαφή με πολλούς αμερικανούς πολιτικούς όπως ο Τεντ Κέννεντυ , ο Φουλμπράιτ κ.ά.
  Ο Δημητρακόπουλος είχε υψηλές διασυνδέσεις στο αμερικανικό κατεστημένο (Κογκρέσο) και γνώριζε πως να τις κινητοποιεί ώστε να επιτυγχάνει αποτελέσματα. Αυτό βέβαια δεν άρεσε στις αμερικανικές κυβερνήσεις.
  Έτσι, στη διάρκεια της δικτατορίας, ο Δημητρακόπουλος κινητοποίησε αυτές τις σχέσεις για να βάλει εμπόδια στην πολιτική που ακολουθούσαν ο Νίξον και ο Κίσινγκερ, και αυτός είναι ο λόγος που θέλησαν «να τον βγάλουν από τη μέση».

Μετά την κατάρρευση της Χούντας επέστρεψε για ένα διάστημα σστην Ελλάδα στην Ελλάδα. Για την προσφορά του τιμήθηκε από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στην ελληνική πρεσβεία στις ΗΠΑ.[2] Παρόντες ήταν ο γερουσιαστής Μαγκόβερν, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ προσωπικός του φίλος Σέιμουρ Χερς, ο  Κρίστοφερ Χίτσενς κ.α.

Πολέμησε την CIA και τον Κίσιντζερ
  Επί 27 έτη, με πείσμα και συνεχείς δικαστικούς αγώνες, ο Δημητρακόπουλος είχε συγκεντρώσει ένα προς ένα τα έγγραφα, που σχετίζονται με τον ίδιο, τον Κίσινγκερ και τη CIA. Η «Εταιρία»  θα παραδεχτεί ότι αδίκησε τον Δημητρακόπουλο το 1984.
  Με συνήγορο του, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Ηλίας Δημητρακόπουλος προσπάθησε να ενεργοποιήσει την ελληνική δικαιοσύνη, με σκοπό να βρεθεί ο Κίσιντζερ κατηγορούμενος στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης.
  "Το 1967, οΚαραμανλής ήθελε μια άλλη χούντα, που θα του έδινε την ευκαιρία να κυβερνήσει χωρίς το "εμπόδιο" της αντιπολίτευσης. Αλλά οι Αμερικανοί προτίμησαν τον πιο έμπιστό τους  πράκτορα Γ. Παπαδόπουλο". Μια καλά κρυμμένη ιστορία μας θυμίζουν τα στοιχεία που μας έστειλε από την Ουάσιγκτον, ο παλαίμαχος δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος. Εκτός από το ρόλο του Καραμανλή την εποχή εκείνη, βγαίνει στο φως η «ελληνική διασύνδεση» στο σκάνδαλο Γουότεργκέητ που αποκάλυψε ο Ερευνητής Δημοσιογράφος, ο οποίος όμως επί δέκα χρόνια, ήταν στο στόχαστρο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.(*)
Πολλοί οι επιφανείς Έλληνες που χρηματοδοτούσαν παράνομα τον Νίξον
Στις 17 Ιουνίου 1972, πέντε άτομα συνελήφθησαν για την διάρρηξη του αρχηγείου της Εθνικής επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος, στο συγκρότημα Γουότεργκέητ της Ουάσιγκτον.
   Χρειάστηκαν να περάσουν πάρα πολλά χρόνια, και αφού το περιβόητο «σκάνδαλο Γουότεργκεητ», που είχαν αποκαλύψει οι δημοσιογράφοι Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπερνστάιν, από τις στήλες της «Ουάσιγκτον Ποστ» και την παραίτηση του τότε προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, να έρθει η απάντηση στο «γιατί έγινε αυτή η διάρρηξη».

 Σαν "έκρηξη" ήρθε η αποκάλυψη για τα αίτια της διάρρηξης των γραφείων της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού κόμματος, 14 χρόνια αργότερα, όταν ο Δημητρακόπουλος αποκάλυπτε την ύπαρξη «ελληνικής διασύνδεσης». Οι διαρρήκτες έψαχναν να βρουν τα στοιχεία που είχε στείλει ο Δημητρακόπουλος στο Δημοκρατικό Κόμμα και αποδείκνυαν την παράνομη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον από έναν Ελληνο-αμερικανό επιχειρηματία με διασυνδέσεις τόσο στην CIA όσο και τη χούντα των συνταγματαρχών.

Πρόκειται για τον Τομ Πάππας,όπως γράψαμε και στις 19/04/2008 : «Η χούντα, ο «ελληνικός σύνδεσμος»  και το σκάνδαλο Γουότεργκέητ» ότι
στην «Boston Sunday Globe» της Κυριακής 25 Μαΐου 1986, ο Thomas Oliphant έγραφε:
«… Ο Δημητρακόπουλος ήταν η αυθεντική πηγή για τις κατηγορίες που προέρχονται από το 1968, ότι ο Πάπας είχε διοχετεύσει με εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, χρήματα που προέρχονταν από τις μυστικές υπηρεσίες της χούντας (οι οποίες με τη σειρά τους χρηματοδοτούνταν από την αμερικανική CIA) για την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον. Οι κατηγορίες αυτές είχαν αποκρουστεί εκείνη την εποχή, αλλά καινούρια στοιχεία είχαν κάνει την εμφάνισή τους στο βιβλίο του δημοσιογράφου Seymour Hersh για τον Κίσιντζερ πριν τέσσερα χρόνια (1982). Ο Χερς ανέφερε ότι σε κεκλεισμένων θυρών κατάθεση το 1976, ο πρεσβευτής του Νίξον στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, είχε πει σε ερευνητική επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων ότι ο Πάπας του είχε πει ότι είχε λειτουργήσει «ως αγωγός» για την χρηματοδότηση».

Αλλά εδώ βρίσκεται το ζουμί, που όλα αυτά τα χρόνια, παραμένει εφτασφράγιστο μυστικό. Συνεχίζει λοιπόν,ο Όλιφαντ στο αποκαλυπτικό δημοσίευμα στην Sunday Boston Globe της 25ης Μαΐου 1986:

 «Ανάμεσα στις σημαντικότερες αποκαλύψεις για την υπόθεση Γουότεργκεητ ήταν τα ακόλουθα: Επίκεντρο της ανάκρισης για τον Πάππας ήταν η συνεισφορά 15.000 δολαρίων για την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον που είχαν διοχετευθεί στις αρχές του 1972, καθώς και ένα δώρο 10.000 δολαρίων λίγο μετά τις εκλογές που είχε λάβει από τον Νικόλαο Βαρδινογιάννη, τα οποία ο Πάππας είχε δώσει στον Maurice Stans, πρώην υπουργό Εμπορίου και τότε  πρόεδρο της οικονομικής επιτροπής της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον. Ο Βαρδινογιάννης που εν τω μεταξύ έχει πεθάνει και είναι Έλληνας υπήκοος, είχε λάβει το Σεπτέμβριο του 1972 ένα χαριστικό συμβόλαιο να ανεφοδιάζει με πετρέλαιο τον αμερικανικό 6ο Στόλο, που βρίσκεται στη Μεσόγειο. Ο Πάππας είχε πει στους ανακριτές ότι δεν γνώριζε κάτι για το συμβόλαιο αυτό, ώσπου να το δημοσιεύσουν εφημερίδες και ότι δεν είχε μεσολαβήσει προς όφελος του Βαρδινογιάννη.
 Ο Πάππας γνώριζε και για άλλες οικονομικές δωρεές που είχαν γίνει από επιφανείς Έλληνες πολίτες το 1972 αλλά και το 1968 κατά την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον καθώς και το ρόλο που έπαιζε ως μέγας χορηγός καθώς και αγωγός για να φτάνουν χορηγίες στις ΗΠΑ από άλλες χώρες.
   Τηλεγράφημα του Ασοσιέιτεντ Πρες που δημοσιεύεται στην St. Louis Post στις 25 Μαΐου 1986, κάτω από τον τίτλο «Οι εφημερίδες στηρίζουν τη θεωρία για την υπόθεση Γουότεργκέητ» περιγράφει:
  «Οι δημόσιοι κατήγοροι για την υπόθεση Γουότεργκέητ όταν ολοκλήρωσαν την ανακριτική τους εργασία πριν δώδεκα χρόνια, αποφάνθηκαν ότι ο Ελληνοαμερικανός της επιτροπής για την επανεκλογή του Ρίτσαρντ Νίξον, είχε παραβιάσει τον ομοσπονδιακό νόμο αποδεχόμενος ξένες εισφορές ύψους 15.000 δολαρίων. Οι εισαγγελείς όμως,  αποφάσισαν να μην του απαγγείλουν κατηγορίες λόγω της προχωρημένης ηλικίας του.
Τα στοιχεία δείχνουν ακόμα πως ο ίδιος άνθρωπος, ο Τομ Πάππας είχε δώσει «δάνειο» στα τέλη του 1972 50.000 $ στον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης John Mitchel, «προφανώς για να αποπληρώσει τα έξοδα από την αγορά διαμερίσματος».
   «Ο Ηλίας Δημητρακόπουλος, Έλληνας δημοσιογράφος που ζει στην Ουάσιγκτον, δήλωσε πως ανακάλυψε τα στοιχεία για το Γουότεργκέητ αντίγραφα των οποίων παρέδωσε στο Ασοσιέιτεντ Πρες και άλλους ειδησεογραφικούς οργανισμούς.
   Και το δημοσίευμα συνεχίζει: «Σε υπόμνημα με ημερομηνία 22 Φεβρουαρίου 1974, ο Ο Ρότζερ Γουάιτεν, μέλος της ειδικής  Παραπεμπτικής Επιτροπής για το Γουότεργκεητ είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Πάππας είχε παραβιάσει τον Ομοσπονδιακό Νόμο, «αποδεχόμενος και παραλαμβάνοντας πολιτική συνεισφορά στην Ελλάδα από τονΝικόλαο Βαρδινογιάννη, Έλληνα πολίτη, την οποία και παρέδωσε στον Μόρις Στανς», πρόεδρο της επιτροπής για την επανεκλογή Νίξον. Ο Πάππας ήταν συμπρόεδρος της οικονομικής αυτής επιτροπής…

  "… Ο N. Βαρδινογιάννης, που δεν ζει πια, είχε κερδίσει το συμβόλαιο για τον ανεφοδιασμό του 6ου Αμερικανικού Στόλου στη Μεσόγειο, πέντε μήνες μετά την πρώτη συνεισφορά του, το Μάιο του 1972", σύμφωνα με άλλο υπόμνημα του Witten».

-----
  Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Δημητρακόπουλος περνούσε σε οίκο ευγηρίας στην Ουάσιγκτον, απ΄όπου είχε επιστρέψει πριν μερικούς μήνες για να ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής του πίσω στην πατρίδα.
  Εδώ και λίγο καιρό ο Αμερικάνος δημοσιογράφοςΤζέιμς Μπάρον είχε αναλάβει να γράψει την βιογραφία του η οποία πρόκειται να  εκδοθεί στις ΗΠΑ.
-----
YΓ. Ο Τομ Πάππας, αναφέρει ως «παραδεδεγμένα "περιουσιακό" στοιχείο της CIA» ο Christopher Hitchens  σε άρθρο του στο ΝΑΤΙΟΝ (31-5-86)
  ΥΓ 2. Ο Χίτσενς γράφει ακόμα ότι με την κατάθεσή του στην επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων το 1976, ο Χένρι Τάσκα (που είχε διατελέσει πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα 1970-74- επί χούντας ), "επιβεβαίωσε ότι το 1968, χρήματα από το δικτατορικό καθεστώς δόθηκαν για την προεκλογική εκστρατεία των Νίξον - Άγκνιου. Πηγή των χρημάτων ήταν ο Μιχαήλ Ρουφογάλης της ΚΥΠ. "Ένα περιουσιακό στοιχείο της CIA ανακύκλωνε χρήματα ενός αποκρουστικού καθεστώτος που προσπαθούσε να επηρεάσει τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές..."