Οι Άμαχοι πληρώνουν πάντα

Iρακινοί υποδέχονται με σημαίες τους Απελευθερωτές τους

Tου Κώστα Μπετινάκη

Κάθε που ηχούν οι σειρήνες στο Κουβέιτ- όπως βλέπουμε στις τηλεοπτικές ανταποκρίσεις- οι δημοσιογράφοι σταματούν, φορούν τις αντιασφυξιογόνες μάσκες που έχουν προμηθευτεί και συνεχίζουν να μιλούν στα κινητά τους ή στα μικρόφωνα. Η φωνή τους παραμορφώνεται όπως παραμορφωμένες είναι οι πραγματικές εικόνες από έναν ακόμα απαίσιο και ανήθικο αμερικανικό πόλεμο.

Η αμερικανική προπαγάνδα, έχει πείσει όλους πως από στιγμή σε στιγμή αναμένεται ο Σαντάμ να ρίξει δηλητηριώδη αέρια…

Μπορεί να παρακολουθούμε ζωντανά «για πρώτη φορά», την προέλαση στην έρημο των πανίσχυρων αρμάτων μάχης «Έιμπραμς» ή την παράδοση ιρακινών στρατιωτών αλλά δεν μπορούμε να αναλογιστούμε τις πραγματικές διαστάσεις του δράματος και της αγωνίας του άμαχου πληθυσμού.

Όπως μας θυμίζει ο Ρόμπερτ Φισκ, στα 1991 οι κάτοικοι της Βαγδάτη είχαν γεμίσει τα ψυγεία τους με εφόδια, αλλά ωστόσο δεν υπολόγισαν πως οι Αμερικανοί βομβαρδίζοντας τα εργοστάσια ηλεκτρικής παραγωγής δεν τους βύθισαν μόνο στο σκοτάδι, αλλά τους υποχρέωσαν επίσης να πετάξουν στα σκουπίδια τόνους αλλοιωμένων τροφίμων από το ζεστό περιβάλλον της ιρακινής πρωτεύουσας.

Τώρα,  οι χιλιάδες χρήστες ηλεκτρονικών υπολογιστών στο Ιράκ, παίρνουν κάτι παράξενα μηνύματα στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο με οδηγίες για την προστασία τους από βιοχημικό πόλεμο.

Ποιος όμως θα χρησιμοποιήσει βιοχημικά όπλα;

Ας μη ξεχνάμε πως οι ΗΠΑ περιλαμβάνεται στις χώρες εκείνες που δεν έχουν υπογράψει τη Διεθνή σύμβαση για την απαγόρευση και καταστροφή των βιολογικών όπλων. Αλλά και να την είχε υπογράψει; Σάμπως τηρεί την υπογραφή της στη σύμβαση για την απαγόρευση των χημικών όπλων;

Η χρήση του εξασθενισμένου ουρανίου; Δεκάδες χιλιάδες είναι τα θύματα του Συνδρόμου του Κόλπου όχι μόνο ανάμεσα στους βετεράνους του αμερικανικού, αλλά και του βρετανικού στρατού –από τον προηγούμενο πόλεμο.

Αλλά πότε η βάρβαρη διακυβέρνηση σεβάστηκε έστω τους δικούς της πολίτες; Μήπως στις πυρηνικές δοκιμές της Νεβάντα;

Ποιος πιστεύει  λοιπόν τις διαβεβαιώσεις του προέδρου Μπους, ότι στις επιχειρήσεις θα γίνει προσπάθεια να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες αμάχων. Μόνον οι ανιστόρητοι έχουν ξεχάσει τι είχε συμβεί στους βομβαρδισμούς της Δρέσδης, της Χιροσίμα του Ναγκασάκι του Ανόι, και πιο πρόσφατα στο Βελιγράδι, το Πάντσεβο, τη Νις…

Αλλά ο ίδιος έχει ξεχάσει φαίνεται πως ήδη μισό εκατομμύριο παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους στο Ιράκ από το απάνθρωπο εμπάργκο...