Τριγωνικές σχέσεις - Δε 09-06-03

Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 10 Ιούνιος 2003 17:42 |  Εκτύπωση 

Και ο μήνας έχει εννιά…

 

Του Αντώνη Κοκορίκου

 

   Τουλάχιστον για τους Τούρκους στρατηγούς… οι οποίοι θέλουν να περάσουν παντού το μήνυμα ότι αυτοί αποφασίζουν για τα κρίσιμα θέματα. Πρωϊ πρωϊ είχαμε την παρενόχληση του αεροσκάφους της Ολυμπιακής αλλά είχαμε κι άλλες 145 παραβιάσεις μόνο το Σαββατοκύριακο. Και κακώς ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έχει βγάλει από την ατζέντα του τις καθημερινές καταδίκες των παραβιάσεων. Δεν βελτιώνεται έτσι το κλίμα, με το να κρύβουμε τις συνεχείς προκλήσεις της Άγκυρας.

 

Εδώ στα εσωτερικά έχουμε τις δημοσκοπήσεις που επιβεβαιώνουν τη διαφορά 7 έως 8 μονάδων % ανάμεσα στη ΝΔ που προηγείται και στο ΠΑΣΟΚ που ακολουθεί, αν και ο Σημίτης κρατάει… και επειδή τα ίδια άτομα είναι που δίνουν και το ένα αποτέλεσμα και το άλλο, ενώ είναι δύσκολο κάποιος που δηλώνει την πρόθεσή του να ψηφίσει ΝΔ ταυτόχρονα να θεωρεί καλύτερο πρωθυπουργό τον Σημίτη, μάλλον η διαφορά θα πρέπει να αναζητηθεί κυρίως σε όσους είναι ακόμα αναποφάσιστοι. Άρα υπάρχει ελπίδα ακόμη για το ΠΑΣΟΚ.

 

Το θετικό είναι ότι παρατηρείται μια σχετική αλληλεγγύη μεταξύ των υπουργών. Δεν ξέρω αν έβαλαν μυαλό ή αν αυτό έχει να κάνει με τον αναμενόμενο σε ένα μήνα ανασχηματισμό. Πάντως υπάρχει ένα κλίμα καλύτερο σε σύγκριση με τα δύο προηγούμενα χρόνια. Το σημαντικότερο είναι φυσικά η πορεία της οικονομίας. Και η οικονομία όπως την αντιλαμβανόμαστε στην τσέπη μας (ακρίβεια, ανεργία, πληθωρισμός) και η οικονομία στο σύνολό της. (χρηματιστήριο, επενδύσεις, ελλείμματα και κυρίως δάνεια, χρέη). Κι αυτό είναι σημαντικό και έργο κυρίως του Χριστοδουλάκη και δευτερευόντως του Άκη και της Βάσως. Γιατί οι αναπτυξιακές πρωτοβουλίες έχουν μείνει πίσω. Στον τομέα αυτό φαίνεται ότι ο Άκης τα πάει καλύτερα. Δηλαδή συνδυάζει αναδιάρθρωση της οικονομίας μέσα από ιδιωτικοποιήσεις, εισροή ρευστού στο κρατικό θησαυροφυλάκιο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί αναπτυξιακά ή σε προεκλογικές παροχές, αλλά κυρίως σε πολιτικές συμμαχίες που επηρεάζουν τα μέσα ενημέρωσης άρα και την προεκλογική περίοδο του 2004.

 

Η συμφωνία ΕΛΠΕ-Πετρόλα, είναι προφανώς μια τέτοια συμφωνία καθώς όχι μόνο ενεγράφει στα θετικά της κυβέρνησης και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αλλά προκάλεσε και τεράστια σύγχυση στο εσωτερικό της ΝΔ. Πιθανόν ο όμιλος Λάτση να έχει πεισθεί να λειτουργήσει και ως διαφημιστής της ελληνικής οικονομίας στο εξωτερικό ώστε να προσελκύσει ξένα κεφάλαια στο χρηματιστήριο. Πιθανόν να μην είναι τυχαία και η εξαιρετικά αντικειμενική στάση που τήρησε στο θέμα αυτό και η Ελευθεροτυπία. Τίποτα δεν είναι τυχαίο αν κι εμείς είμαστε καχύποπτοι όπως πρέπει να είναι και οι πολίτες. Πιθανόν όπως κυκλοφορεί και έγραψε το καρφί την Κυριακή να έχει αποφασίσει η Γιούρομπανκ να χρηματοδοτήσει εφημερίδες οι οποίες αλλιώς θα κατέφευγαν σε δάνεια από παναμαϊκές εταιρίες. Μειώνεται η εξάρτηση, αυξάνεται η αντικειμενικότητα. Το ερώτημα για την κυβέρνηση είναι αν θα καταφέρει να βελτιώσει τις σχέσεις με το συγκρότημα Αλαφούζου, ή αν θα συνεχίσει η κυβέρνηση να περιχαρακώνει το χώρο της. Και μπορεί για την Καθημερινή η απόσταση να είναι μικρή καθώς από εφημερίδα της φωτισμένης δεξιάς και του ελληνικού κατεστημένου μπορεί να γίνει όργανο της ΝΔ όπως π.χ. ο Ελεύθερος Τύπος. Αλλά για τον ΣΚΑΙ που ο κόσμος τον θεωρεί προοδευτικό σταθμό του χώρου του ΠΑΣΟΚ γενικά και πάντως αντιδεξιό, ως το σημείο να γίνει μαχητικός σταθμός της δεξιάς, η απόσταση είναι μεγάλη. Και πρέπει να το δεί αυτό επιθετικά η κυβέρνηση και αμυντικά η ιδιοκτησία του σταθμού. Γιατί και για την κυβέρνηση είναι απώλεια αν χάσει προεκλογικά έναν ρ/σ και για τον Τύπο είναι γεγονός αν αλλάζουν στρατόπεδο σημαντικά μέσα ενημέρωσης. Ακόμα και την ΕΣΗΕΑ θα μπορούσε να ενδιαφέρει. Γιατί αν πάνω στη στροφή χάσει τους μισούς ακροατές, θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε απολύσεις. Ήδη η ΕΣΗΕΑ ματαίωσε με μια κεραυνοβόλα ενέργεια μια απόλυση που έκανε ο νέος διευθυντής ο κ. Παπαδημητρίου που προέρχεται από την Καθημερινή.