Πώς έγινα για λίγη ώρα

ΓΓ της ΕΣΗΕΑ

 

του     

Κώστα Μπετινάκη

Στο απερχόμενο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ έζησα ευχάριστες, δυσάρεστες, και πρωτόγνωρες σκηνές.

   Από τις πλέον τιμητικές ήταν όταν με απόφαση του ΔΣ «χρίστηκα» για λίγες στιγμές Γενικός Γραμματέας μόνο και μόνο για να υπογράψω «αντ’ αυτού» τις συλλογικές συμβάσεις, που ο ίδιος επίμονα αρνιόταν να υπογράψει και κωλυσιεργούσε.

Έχοντας πάρει μέρος σ΄ όλες τις διαπραγματεύσεις τόσο με τους ιδιοκτήτες των εφημερίδων, αλλά και με τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών ραδιοφώνων και καναλιών, όσο και με τη διοίκηση της ΕΡΤ, γνώριζα ότι οι συμβάσεις που είχε πετύχει το ΔΣ, λαμβάνοντας υπόψη μας και το γενικότερο περιβάλλον σε εθνικό επίπεδο συλλογικών συμβάσεων εργασίας, εξασφάλιζαν στους συναδέλφους:

  • Αυξήσεις μισθών τουλάχιστον 1-2 φορές πάνω από τον τιμάριθμο και στα καταβαλλόμενα.
  • Αναδρομικά και για τα μη μέλη της Ένωσης.
  • Ρήτρα πληθωρισμού και για την τρέχουσα ΣΣΕ και αφετηρία για την προσεχή διαπραγμάτευση.
  • Στα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά πρώτο μισθό τουλάχιστον 1.000 ευρώ για τους νεοεισερχομένους.

Η στάση, όμως, του Γ.Γ. της ΕΣΗΕΑ δημιούργησε ρεκόρ.  Από το 1914 μέχρι το 2006 ήταν η πρώτη φορά που Γενικός Γραμματέας του σωματείου μας αρνήθηκε το στοιχειώδες καθήκον του: να υπογράψει τη νέα ΣΣΕ, παρόλο ότι εγκρίθηκε από το ΔΣ, με αποτέλεσμα κάπου ένα μήνα να καθυστερούν να πάρουν τις αυξήσεις τους οι συνάδελφοι:

-         στις εφημερίδες

-         στα Ρ/Τ Μέσα

-         στην ΕΡΤ

-         στο ΑΠΕ

-         στο Δημόσιο

  Η αιτιολογία του ήταν ότι δήθεν δεν συμφωνούσε με τις αυξήσεις που αναφέρονταν στις ΣΣΕ και τις ιδιωτικές συμφωνίες για τη διετία 2006-2007. Δεν ήθελε όμως στην πραγματικότητα να πάρει τέτοιες αυξήσεις ο κόσμος, επειδή ο ίδιος είχε μποϋκοτάρει τις διαπραγματεύσεις. Πώς να παραδεχθεί και να υπογράψει αυξήσεις που τον «άδειαζαν»; Έχουμε και λέμε λοιπόν :

-         Εφημερίδες, ΑΠΕ, Δημόσιο 12,3% για τη διετία, και η συνολική καταβολή των οποίων έγινε μέσα σ’ έναν χρόνο!...

-         Ιδιωτικά Ρ/Τ ΜΜΕ 10-11% και ειδικότερα στα ραδιόφωνα, όπου ο βασικός μισθός του νέο-εισερχόμενου (χωρίς προϋπηρεσία και οικογενειακό επίδομα) έσπασε το «φράγμα» των 1.000 ευρώ το μήνα!...

-         ΕΡΤ: αυξήσεις (για το 2006 μόνο) 5,3% μαζί με την «αύξηση» του χρόνο-επιδόματος και αποκατάσταση 604 συμβασιούχων συναδέλφων σ’ όλη την Ελλάδα με μισθούς, σύμφωνα με την ΣΣΕ και συμβάσεις αορίστου χρόνου.

  Όλα αυτά ο Γ. Γ  της ΕΣΗΕΑ αρνήθηκε να τα υπογράψει (!!!), παραβαίνοντας την απόφαση του ΔΣ, διαπράττοντας παράβαση καθήκοντος και παίρνοντας στο λαιμό του και τους άλλους δύο της παράταξής του - και όχι μόνο.

  Με απόφαση του ΔΣ τις συμβάσεις υπέγραψε, για να μη χάσουν τις αυξήσεις, οι συνάδελφοι, ο Κώστας Μπετινάκης.

Ο  Γενικός Γραμματέας, παρά την μη υπογραφή των ΣΣΕ από τον ίδιο, επέμεινε  να προσποιείται τον Γενικό Γραμματέα ακόμη!…

Τα θέματα δεοντολογίας και συνδικαλιστικού χρέους δεν άπτονται, φαίνεται, σ’ αυτήν την περίπτωση του προβληματισμού των αρμοδίων οργάνων εποπτείας στην τήρηση του Κώδικα και του Καταστατικού.

Η αντιπαράθεση των παρατάξεων στις συνεδριάσεις του απερχόμενου ΔΣ κάθε άλλο παρά στο πλαίσιο ενός αντάξιου με το κλέος του επαγγέλματος μπορεί να ενταχθεί.

Οι διαπαραταξιακές αντιπαραθέσεις οδηγούν σε νικητές και ηττημένους μετά από ψηφοφορίες. 

Ο πόλεμος των ανακοινώσεων αναδεικνύει έναν ακόμα παράγοντα τριβής και διαφοροποίησης. Μην τύχει και πει κάποιος πως υπάρχει περίπτωση συμφωνίας.

Για παράδειγμα, δεν υπάρχει συμφωνία ούτε στην παράταξη Ράμμου-Νταουντάκη (οι ανακοινώσεις της οποίας αναδημοσιεύονται στον «Ριζοσπάστη» και στο πολυεθνικό Google), με τη συμπαράταξη «ΣΥΡΙΖΑ και σοσιαλδημοκρατών», όπως αποδεικνύει η πραγματικότητα.

Το απόσπασμα είναι χαρακτηριστικό. Αντιγράφω από τον Ριζοσπάστη της Πέμπτης 10 Μαΐου 2007:

«Καλό είναι όταν απεργούν οι αστοί δημοσιογράφοι. Καλό για τους αναγνώστες. Τα δύσκολα αρχίζουν, όταν αυτοί ακριβώς, που καθημερινά κατακεραυνώνουν κάθε διαδηλωτή, αυτοί αποφασίζουν να παραστήσουν και τον διαδηλωτή. Τότε προκύπτουν κάτι προτάσεις, όπως η προχτεσινή: Να διαδηλώσουμε από το πεζοδρόμιο της Ακαδημίας, μπροστά στην ΕΣΗΕΑ, έως τον πρώτο όροφο που είναι η αίθουσα συνεντεύξεων.Σόμπολος - Τσαλαπάτης με γαρνιτούρα Τρίμη. Το τρίδυμο της αγωνιστικής δημοσιογραφίας».

   Η Συσπείρωση και οι Μαχόμενοι μας κατηγορούν ότι σχηματίσαμε πλειοψηφία με την παράταξη του προέδρου.  Μία προσεκτική μελέτη όμως του ποιός προτείνει και ποιός αποδέχεται αποδεικνύει ότι στις μεν αποφάσεις που κάτι κερδίσαμε έχουμε προτείνει εμείς και έχουν αποδεχτεί οι άλλοι.

  Όταν όμως εμείς προτείναμε απεργία για απολύσεις τύπου Δελαστίκ στην Καθημερινή, η νεοαριστερή Συσπείρωση συμμάχησε με τον Σόμπολο για να αποτραπεί η απεργία.  Οι Τσαλαπάτης –Μπετινάκης, μαζί με τον Ράμμο ήταν η μειοψηφία όταν ψήφισαν ΑΠΕΡΓΙΑ για τις απολύσεις των συναδέλφων Δελαστίκ και Μπουγάτσου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, την ώρα που η «πλειοψηφία» αρκέστηκε σε ανακοίνωση –μνημόσυνο.

  Αλλά δεν ήταν η μόνη απεργιακή κινητοποίηση στην οποία αντέδρασαν. Είχαν σαμποτάρει  εκ των έσω και την απεργία της  8ης Μαΐου που είχε γίνει με δική μας πρόταση. Έγραφε σε πρόσφατη ανακοίνωσή της η «ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ – ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΤΥΠΟΣ» :

  Σπουδαίο πράγμα να είσαι πρωτοπόρος στους απεργιακούς αγώνες. Ιδιαίτερα όταν βγάζεις ανακοινώσεις που τους σαμποτάρουν εκ των έσω, όπως έκανε τελευταία η Συσπείρωση – Δούρειος Τύπος, που αναφέρει:

« 1. Η «αυτοτελής» απεργία των δημοσιογραφικών Ενώσεων στις 8 Μαΐου, μία μόνο εβδομάδα πριν από τη γενική απεργία των συνδικάτων με το ίδιο περιεχόμενο, αποτελεί μια απόφαση που συνειδητά αποδυναμώνει το μέτωπο των εργαζομένων και «διευκολύνει» την κυβέρνηση σε μια στιγμή που δέχεται ασφυκτική πολιτική πίεση ολόκληρης της κοινωνίας.

  1. Η απεργία της 8ης Μαΐου αποφασίστηκε ερήμην του Διασωματειακού των συνεργαζομένων Ενώσεων του Τύπου και των ΜΜΕ. Η διάσπαση των εργαζομένων στην Ενημέρωση είναι μια παράλογη και επικίνδυνη τακτική που επαναφέρει παλιές και καταδικασμένες διακρίσεις συντεχνιακού χαρακτήρα μεταξύ δημοσιογράφων – διοικητικών – τεχνικών κ.λπ.».

  Κι όμως η «αυτοτελής απεργία», και πέτυχε και είχε και μεγάλη απήχηση στον κόσμο, που έμαθε ότι μέσα από το ομόλογο του ΤΣΠΕΑΘ επιχειρείται χειραγώγηση της ενημέρωσης.

Το έδειξε άλλωστε και ο Αλαφούζος, κόβοντας στον αέρα το ρεπορτάζ και τις δηλώσεις για την απεργία. 

  Ούτε λόγος, όμως, έγινε κατόπιν στο ΔΣ, για την επιτυχία τής αποκλειστικά δημοσιογραφικής απεργιακής εκείνης κινητοποίησης. Αν και είχαν με κάθε τρόπο οι φερόμενες αποκλειστικά ως «πλέον μαχητικές παρατάξεις» να ψέξουν πως «δεν είχε κατάλληλα προετοιμαστεί».

Ούτε, φυσικά, σχολιάστηκε η αψυχολόγητη – ετεροχρονισμένη 4ωρη στάση, την επομένη της απεργίας των δημοσιογράφων, από την ΕΠΗΕΑ και ΕΠΗΕΘ. Παρόλο που «Η Αυγή» στις 28 Απριλίου είχε προαναγγείλει κοινή απεργία ΕΣΗΕΑ – ΕΠΗΕΑ για τις 8 Μαΐου, καλώντας συντάκτες και υπαλλήλους να πάρουν μέρος στην αυτοτελή απεργία!...

  Στην ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ με την οποία συμμετέχω δεν κάνουμε εκπτώσεις ούτε σε ζητήματα απολύσεων. Ισχύει η πρότασή μας:  «αμέσως 24ωρη προειδοποιητική απεργία για κάθε απόλυση σε οποιοδήποτε Μέσο».

  Η ΚΕΔ, που εκπροσωπήθηκε από δύο συμβούλους στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, είναι στο πλευρό των συναδέλφων, συνεχίζοντας με συνέπεια τον δίκαιο αγώνα για την προάσπιση των συμφερόντων του κλάδου.

Τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, όπως πάντα, έχουν οι συνάδελφοι…

(Η ομιλία στη Γενική συνέλευση της ΕΣΗΕΑ)