Τα τουρκικά Μέσα
γνωρίζουν μια
χωρίς προηγούμενο επίθεση
Στα τέλη Μαρτίου, η τουρκική φιλελεύθερη εφημερίδα Radikal, ανακοίνωσε την διακοπή της έκδοσής της, μετά από εικοσαετή θητεία στον χώρο της ενημέρωσης. Δύο χρόνια νωρίτερα είχε σταματήσει η έκδοση και της έντυπης έκδοσής της, παραμένοντας μόνο στο Διαδίκτυο.
Αν και οι οικονομικές δυσκολίες ήταν η πρώτη σκέψη ότι υποχρέωσαν την διακοπή της παρουσίας στον κυβερνοχώρο, παραμένει ανοικτό μυστικό ότι η αρθρογραφία της , εδώ και καιρό ήταν στο στόχαστρο του περιβάλλοντος του Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν.
O Cengiz Candar από τους βετεράνους αρθρογράφους της Ραντικάλ, στο τελευταίο του δημοσίευμα, ανακοινώνοντας το κλείσιμο, έγραψε: «Τερματίζω την 40χρονη δημοσιογραφική μου καριέρα επειδή δεν είναι δυνατόν να είσαι δημοσιογράφος πλέον στην Τουρκία».
Όπως γράφει στην ιστοσελίδα Al-Monitor ο 
Zülfikar Doğan, από τότε που ανέλαβε την εξουσία στην Τουρκία το Νοέμβριο του 2002, το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), έχει ξεκινήσει μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια να προσεταιριστεί τα ΜΜΕ ενώ παράλληλα προβάλλει όλο και περισσότερους περιορισμούς στα αντιπολιτευόμενα.
Zülfikar Doğan, από τότε που ανέλαβε την εξουσία στην Τουρκία το Νοέμβριο του 2002, το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), έχει ξεκινήσει μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια να προσεταιριστεί τα ΜΜΕ ενώ παράλληλα προβάλλει όλο και περισσότερους περιορισμούς στα αντιπολιτευόμενα.
Ο επανασχεδιασμός του μηντιακού περιβάλλοντος.
‘Ηδη λόγω της οικονομικής κρίσης του 2001 είχαν καταρρεύσει αρκετές τράπεζες που αποτελούσαν τον κορμό χρηματοδότησης εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών.
Το κρατικό Αποθεματικό και Ασφαλιστικό Ταμείο (TMSF), κατέστη το μεγαλύτερο αφεντικό των Μέσων ελέγχοντας τις εφημερίδες "Sabah”, “Takvim” και “Star” καθώς και τους τηλεοπτικούς σταθμούς “Kral TV”, “ATV” και “Cine-5”.
Στα επόμενα χρόνια το TMSF επίσης ανέλαβε οικονομική διαχείριση των ημερήσιων “Aksam” και “ Gunes” όπως και τα τηλεοπτικά δίκτυα “Show TV” και “SkyTurk” αλλά και το καλωδιακό operator Digiturk καθώς και έναν αριθμό ραδιοφωνικών σταθμών και περιοδικών μια και η ιδιοκτήτρια εταιρία «Cukurova Holding», βρέθηκε σε οικονομική δυσκολία.
Τότε ήταν που παρενέβησαν επιχειρηματίες προσκείμενοι στο περιβάλλον Ερντογάν και κέρδισαν σχεδόν όλες τις δημοπρασίες για να αγοράσουν από το TMSF τα Μέσα, τα οποία κατέστησαν πλέον, φιλοκυβερνητικά, λαμβάνοντας και δάνεια ύψους ενός $ δισεκατομμυρίου από ιδιωτικές τράπεζες.
Έφτασαν μάλιστα στο σημείο όπως ο Ethem Sancak να εκφράσει «πραγματικό έρωτα» για τον Ερντογάν –φράση που έμεινε ιστορική για τα χρονικά του Τύπου στην Τουρκία.
Ο 
Ethem Sancak αγόρασε την εφημερίδα "Star " και αργότερα την "Aksam " και την "Gunes " καθώς και το κανάλι "SkyTurk ". Κατόπιν αγόρασε από "Cukurova’ την εταιρία "BMC " που κατασκευάζει θωρακισμένα οχήματα για τον τουρκικό στρατό και την αστυνομία.
Ethem Sancak αγόρασε την εφημερίδα "Star " και αργότερα την "Aksam " και την "Gunes " καθώς και το κανάλι "SkyTurk ". Κατόπιν αγόρασε από "Cukurova’ την εταιρία "BMC " που κατασκευάζει θωρακισμένα οχήματα για τον τουρκικό στρατό και την αστυνομία.
Διαφορετική μέθοδο χρησιμοποίησε η τουρκική κυβέρνηση για να αναλάβει την ευθύνη των Μέσων που υποστήριζαν τους Γκιουλενιστές –νομοθετικές ρυθμίσεις.
Βάσει αυτών των μεθόδων που εγκρίοθηκαν από την ελεγχόμενη πλήρως δικαστική εξουσία, έμπιστοι της κυβέρνησης ανέλαβαν την διεύθυνση των εφημερίδων του οργανισμού Koza Ipek τις ημερήσιες "Bugun” και “Millet” καθώς και τα τηλεοπτικά κανάλια “Kanalturk” and “Bugun” αλλά και του οργανισμού Feza Media Group’s εφημερίδες Zaman, Today’s Zaman και την ημερήσια Meydan αλλά και το πρακτορείο ειδήσεων Cihan News Agency, το περιοδικό Aksiyon και άλλες εκδόσεις.
Η Zaman, κορυφαία σε κυκλφοορία εφημερίδα, που πουλούσε γύρω στις 800.000 φύλλα ημερησίως από τις 4 Απριλίου και κατόπιν (οπότε ανέλαβε την διεύθυνσή της η λογοκρισία της κυβέρνησης) πουλά γύρω στις 5.000 φύλλα.
Σήμερα, τα δύο τρίτα των τουρκικών Μέσων , βρίσκονται υπό κυβερνητικό έλεγχο.
Το μόνο δημοσιογραφικό συγκρότημα που παραμένει εκτός κυβερνητικού ελέγχου είναι το Dogan Media, αλλά εναντίον του έχει ξεκινήσει εισαγγελική ανάκριση με την κατηγορία «της διάδοσης τρομοκρατικής προπαγάνδας». Ο ιδιοκτήτης Aydin Dogan, κατηγορείται επίσης, ότι «βρίσκεται επικεφαλής δικτύου λαθρεμπορίας καυσίμων» διακινδυνεύοντας να καταδικασθεί σε πολύχρονη φυλάκιση. Κατηγορίες που φυσικά ο ίδιος αρνείται.
Στα 13 χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από το ΑΚΡ προωθήθηκε ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων $58 δισεκατομμυρίων με τον χώρο των Μέσων να μένει εκτός.
Έτσι εκτός από το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anatolia και το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο TRT, δημιουργήθηκαν δήθεν ιδιωτικά Μέσα, που ωστόσο βρίσκονται κάτω από απόλυτα κυβερνητικό έλεγχο. Μέσω των διαφημίσεων που χορηγούνται αποκλειστικά στα φιλοκυβερνητικά Μέσα.
Όπως έγραψε στο τελευταίο του άθρο ο 
Cengiz Çandar:
Cengiz Çandar:
«Άρχισα να γράφω για την Ραντικάλ το 2008. Στις 6 Απριλίου καθώς έγραφα το καθημερινό άρθρο μου, η σύζυγός μου, μου ανακοίνωσε:
Μου έστειλαν στο Twitter μήνυμα. Έκλεισαν την Ραντικάλ.
Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Παρ΄όλο που ζούμε σε μια χώρα που αυτά πλέον συμβαίνουν εδώ και καιρό.
Ανήκω στους δημοσιογράφους της γενιάς που σέβονται τις προδιαγραφές που καθόρισαν οι δάσκαλοι του επαγγέλματος. Κάποιεες αρχές που είχε εξαγγείλει και ο φίλος μου Eric Rouleau της γαλλικής Le Monde. Η ατμόσφαιρα όμως εκείνη έχει πλέον εξατμισθεί. Η πρόοδος της Δημοκρατίας στην Τουρκία και η ζωή της Ραντικάλ ακολούθησαν παράλληλη πορεία. Η ανατολή του 2016 έδειξε πως η ζωή της Ραντικάλ έφτανε στο τέλος της. Κι ήρθε ο ξαφνικός της θάνατος. Ως εδώ. Σας αποχαιρετώ».