ΕΣΗΕΑ-Τα τύμπανα
του Πολέμου !….



 του 

Αγαμέμνoνα Φαράκου


     Από τότε που ο Γιάννης Σκαρίμπας είχε γράψει εκείνο το ανεπανάληπτο… «Λειψανδρία Γυναικών», δεν έχει ξαναγίνει κάτι παρόμοιο, με αυτό που συνέβη πριν από τέσσερις ημέρες στην τελευταία Γενική Συνέλευση της Ένωσης Συντακτών, εκεί στο Φαληρικό Δέλτα. ΄Όπου, κάποιοι, με ..πανταλόνια ( και να μην γράψω, τι άλλο…) έβαλαν μία γηραιά κυρία να …παίξει την προβοκάτσια με τον αμαρτωλό Πρόεδρο του δικού μας  Ταμείο Συντάξεων, του περιώνυμου ΤΣΠΕΑΘ … Προσπαθώντας να αποδομήσουν τον Πάνο Σόμπολο, την χρησιμοποίησαν με μία απολύτως  ψεύτικη ( αλλά, «κατηγορηματική» ) δήθεν … διαβεβαίωση για να  τον βγάλουν δήθεν αναξιόπιστο! Όταν στην εισήγηση του, προς την γενική μας Συνέλευση, ως Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, διαβεβαίωνε ότι  ο περί ου ο λόγος κύριος είχε υποχρεωθεί να παραιτηθεί. Και ότι,  ήδη είχε πάψει (με καθυστέρηση, έστω 10 μηνών) να ηγείται του Ταμείου μας, που ήδη αντιμετωπίζει  πολλά άλλα (και δραματικά) προβλήματα…

     Τα γράφω αυτά, ετούτο το χαρακτηριστικό «επεισόδιο» για να δείξω το κλίμα , μέσα στο οποίο έγινε τελικά, η Γενική Συνέλευση ενός Συνδικάτου και μιας κατηγορίας εργαζομένων (με…σπουδαία, μάλιστα, απασχόληση- την ενημέρωση!) οι οποίοι, πέραν των άλλων που τους καταδιώκουν, έχουν τώρα πάρει τα όπλα για να περισώσουν το ασφαλιστικό τους Ταμείο…

      Αλλά, καλά να πάθουμε! Αφού κατορθώνουμε σε μία γενική Συνέλευση του Σωματείου μας να μαζευτούμε, συνολικά …278 Δημοσιογράφοι, όταν τα μέλη της ΕΣΗΕΑ ξεπερνούν τις 4800, γιατί να μην γελάει κάθε πικραμένος! Γιατί να μην τρίβει τα χέρια της η κυβέρνηση που έχει επιπέσει επί του Ταμείου μας! Γιατί να μην χαμογελά σαρδόνια ο κ. Αλαβάνος και η κ. Παπαρήγα ! Γιατί να μην φωνασκούν και να μην ασχημονούν τα συντρόφια –οπαδοί τους, αυτά που βρήκαν την περασμένη Τρίτη, εκεί στο κλειστό γήπεδο του TAE QVO DO την «ευκαιρία» να δείξουν πως εννοούν την ύπαρξη, την λειτουργία και την σοβαρότητα αυτού του Συνδικάτου . Το οποίο, υποτίθεται, προς το παρόν ακόμη,  δεν εκπροσωπεί τους ταραχοποιούς και τους τραμπούκους των νυχτερινών κέντρων , ή  ενός Λιμανιού( και ας μου συγχωρήσουν οι λιμενεργάτες την παρομοίωση), αλλά- υποτίθεται- την 4η Εξουσία

      Το ακόμη χειρότερο είναι ότι σε αυτήν την…κοσμοπλημμύρα των 278 συναδέλφων που βρεθήκαμε εκεί, χάρις στην εγκληματική αμέλεια αυτών που εξακολουθούν να αποτελούν την «σιωπηλή πλειοψηφία», δύο ομάδες κατόρθωσαν να το παίξουν τοπική …πλειοψηφία και να διαμορφώσουν όπως αυτοί ήθελαν το παιχνίδι… ΄Ησαν  εκείνοι που δεν μπορούν να συγχωρήσουν ότι μία «εγκάρδια συνεννόηση» των δύο μεγάλων συνδικαλιστικών παρατάξεων, κατόρθωσε να κρατήσει το δικό μας Συνδικάτο, έξω  και μακριά από  την  δική τους οχλαγωγία, όμοια με αυτή που ενδημεί  π.χ. στα Πανεπιστήμια μας…

      Ότι , ακριβώς αυτή,(ή, χάρη σε αυτήν) έχει αποτρέψει την κατρακύλα  της  και έχει αποφύγει  την μετατροπή  της  αθηναϊκής Δημοσιογραφίας, σε κομματική χάβρα  και σε φερέφωνο της Πλατείας Κουμουνδούρου και του Περισσού…

      Ότι μία Διοίκηση, που βάλλεται όχι μόνον από εχθρούς , αλλά και από «υψηλά ιστάμενους» φίλους ,εξακολουθεί να παλεύει αταλάντευτη, σωστά- έστω και με κάποια λάθη στρατηγικής- από το μετερίζι της Ακαδημίας 20. Για να μην παραδώσει και αυτήν την έπαλξη της αυθεντικής (απλώς, άβουλης, σήμερα, δυστυχώς), «σιωπηλής πλειοψηφίας»  στις σημερινές μειοψηφίες των ταραχοποιών που  γίνονται πλέον Δημοσιογράφοι, απλώς για να διαλύσουν το επαγγελματικό μας Σωματείο.