Του Κώστα Μπετινάκη

H επίθεση εναντίον του Αφγανιστάν έγινε. Μπορεί να μην βρέθηκαν οι Μπιν Λάντεν και οι αρχηγοί των Ταλιμπάν, αλλά το γόητρο της μόνης υπερδύναμης αποκαταστάθηκε.

Τουλάχιστον στα μάτια της παρέας του προέδρου της.

Αφού η κυβέρνηση που εγκατέστησαν οι ΗΠΑ έχει εξουσία που μόλις ξεπερνάει τα σύνορα της Καμπούλ.

Ηδη ο πατέρας Μπους, όταν ήταν πρόεδρος, είχε δράσει με τον ίδιο τρόπο το 1991 εναντίον εκείνου που είχε τολμήσει να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ.

Είχε τιμωρήσει τότε τον Σαντάμ, είχε φτάσει στα σύνορα του πετρελαίου, αλλά δεν αποτελείωσε την δουλειά.

Τώρα έφτασε η ώρα.

Ο Σαρόν ο μόνος στην περιοχή που εκμεταλλεύτηκε το νέο αμερικανικό δόγμα εναντίον της τρομορκατίας  επιχαίρει επειδή δικαιώνεται το σύνθημά του: «Τι Μπιν Λάντεν τι Αραφάτ – η τρομοκρατία είναι μία».

Υστερα, όταν οι ΗΠΑ επιτεθούν στο Ιράκ, θα δημιουργηθεί αναταραχή στον Αραβικό κόσμο. Πάει πίσω για μια ακόμα φορά η υπόσχεση για παλαιστινιακό κράτος.

Οπως επισημαίνει στην «Ελ-Παϊς» ο Μιγκέλ  Ανχελ Μπαστενιέρ, δημοσιογράφος και καθηγητής της Ιστορίας της Μέσης Ανατολής στη Μαδρίτη, «η αλήθεια είναι πως το αμερικανικό κατεστημένο δεν πηγαίνει και πολύ τον Αριέλ Σαρόν, και θα προτιμούσε να είχε στη θέση του κάποιον όπως ο Εχούντ Μπάρακ ή ο παλαίμαχος Σιμόν Πέρες». Ωστόσο η πραγματικότητα είναι αυτή και ο Σαρόν στηρίζεται από το Εργατικό Κόμμα.

Το Ισραήλ που διαθέτει  περισσότερα από 200 πυρηνικά όπλα, ήταν είναι και θα είναι για πολλά χρόνια ο ισχυρός αυτοκρατορικός χωροφύλακας για τα γεγονότα στην Εγγύς και Μέση Ανατολή.

Η αλήθεια είναι όμως, ότι οι Παλαιστίνιοι, παρά την παραπληροφόρηση των φιλο-εβραϊκών ΜΜΕ δεν μπορούν να νοιώθουν μόνοι. Μόνο στο κεντρικό Λονδίνο το τελευταίο Σάββατο του Σεπτεμβρίου διαδήλωσαν 400.000 άνθρωποι την αντίθεσήτ ους σε όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη και στα σχέδια για επίθεση εναντίον του Ιράκ.

Το παράδοξο είναι πως το μόνο καθεστώς που δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των εβραίων, είναι πλέον του Σαρόν, που δίνοντας πρωτεραιότητα στην εθνικιστική και ρατσιστική  πολιτική του εκτροχίασε ό, τι είχαν πετύχει οι προκάτοχοί του, δυναμιτίζοντας την ειρηνική διαδικασία.

Σ΄ολόκληρο τον κόσμο, οι Εβραίοι πολίτες απολαμβάνουν συνθήκες πλήρους ασφάλειας πλην του Ισραήλ.

Οπς επιημαίνει ο Ούρι Αβνέρι, η κυβέρνηση Σαρόν, «είναι ένα γιγάντιο εργαστήριο που εκκολάπτει τον αντισημιτικό ιό, απειλώντας να ξυπνήσουν αντισημιτικά αισθήματα και αλλού πλην της Παλαιστίνης».

Κάθε τόσο το εβραϊκό Λόμπι στις ΗΠΑ εμφανίζεται για να «αφανίσει από την πολιτική σκηνή» εκείνο τον αμερικανό πολιτικό που θα τολμήσει να μην υποστηρίζει χωρίς όρους την ισραηλινή κυβέρνηση. Κάτι ανάλογο με δημόσια εκτέλεση. Συνέβη και πάλι με την περίπτωση της Αφρο-αμερικανής βουλευτίνας Σύνθια Μακίνεϋ. Πρόκειται, λέει ο Ούρι Αβνέρι* ( ενοχλεί ιδιαίτερα όταν σχολιάζονται επικριτικά παρόμοια θέματα από Εβραίους) για μια ιδιαίτερα έξυπνη και συμπαθητική γυναίκα. «Που ωστόσο υπέπεσε στο τραγικό λάθος: επέκρινε την κυβέρνηση Σαρόν, υποστήριξε τις απόψεις των Παλαιστινίων και το χειρότερο- των φιλειρηνικών οργανώσεων Ισραηλινών και Παλαιστίνιων».

Το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ, χρηματοδότησε με τεράστια ποσά την προεκλογική εκστρατεία  μια εντελώς άγνωστης η οποία κατόρθωσε,  με τη βοήθεια και της αμέριστης συμπαράστασης του αμερικανικού Τύπου, να νικήσει τη Σύνθια.

Οταν παρόμοια πράγματα συμβαίνουν είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος με ποιον τρόπο διαμορφώνεται η κοινή γνώμη στις ΗΠΑ. Είναι γνωστό ακόμα πως είναι προφανές πως όποιος πολιτικός δεν υποστηρίζει το Ισραήλ , υπογράφει την πολιτική του διαθήκη...

Το εβραϊκό λόμπι, σε μια παράδοξη συνεργασία με τους ακροδεξιούς χριστιανούς φονταμενταλιστές εξωθεί την αμερικανική κυβέρνηση στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ.

Η απόλυτη αυτή ταύτιση πλέον του αμερικανικού πολιτικού κατεστημένου με το Ισραήλ, προκαλεί τριγμούς στα παραδοσιακά φιλοαμερικανικά αισθήματα πολλών αραβικών κυβερνήσεων, όπως της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας και της Αιγύπτου.

Τι θα γίνει αν η τακτική του Σαρόν προκαλέσει εξέγερση στα άλλα αραβικά κράτη; Τι θα γίνει αν προκληθεί ζημιά στα αμερικανο-αραβικά συμφέροντα;

Ποια θα είναι τότε η θέση των απόλυτα ταυτισμένων Αμερικανο-εβραίων με το Ισραήλ;

Συρματοπλέγματα και οδοφράγματα

Στο Ισραήλ επωάζεται ο νέος ρατσισμός

Εδώ και δύο χρόνια στο Μπέρκλεϋ έχει ξεκινήσει εκστρατεία, να τερματιστεί το καθεστώς «απαρτχάιντ στο Ισραήλ». Οι προνομιούχοι Ισραήλ και οι συνωστιζόμενοι σε εξευτελιστικές ουρές Παλαιστίνιοι, που προσπαθούν να περάσουν για ένα κομμάτι ψωμί τα οσοφράγματα από τα κατεχόμενα στο «καθαρό Ισραήλ». Στις 12-14 Οκτωβρίου συνέρχεται στο Μίτσιγκαν φοιτητική διάσκεψη με θέμα «Ισραηλινός ρατσισμός», και έχουν ξεσηκωθεί οι εβραϊκές οργανώσεις στις ΗΠΑ να την ματαιώσουν.

Το κίνημα αυτό αποδεικνύει με ιστορικές προσεγγίσεις και γεγονότα τις ομοιότητες ανάμεσα στους Μαύρους της Νότιας Αφρικής επί καθεστώτος φυλετικών διακρίσεων, και των Παλαιστίνιων που ζουν στα κατεχόμενα .

Το 1999 ακόμα και το CNN είχε μεταδώσει την ομιλία του Μαντέλα από την Παλαιστινιακή Εθνοσυνέλευση: «Η τραγική ιστορία των δύο λαών μας ανταποκρίνονται τόσο οδυνηρά, που αισθάνομαι σα να βρίσκομαι στην πατρίδα μου ανάμεσα σε συμπατριώτες».

------

* Ο Ούρι Αβνέρι έχει συγγράψει τρεις εκτεταμένες βιογραφίες του Αριέλ Σαρόν, παρακολουθώντας τις δραστηριότητές του εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Το τελευταίο του βιβλίο έχει τίτλο "Το άλλο Ισραήλ:Φωνές άρνησης και αντίρρησης"