Το ποίημα της 6ης Φλεβάρη

Το άγαλμα του Καγιαλέ στο Ακρωτήρι

Το άγαλμα του Καγιαλέ στο Ακρωτήρι
Στο Ακρωτήρι!
Στους τετιμημένους βράχους,
Όπου η αιμάτινη πορεία
Των προγονικών βημάτων σημαδεύεται και σημαδεύει…
Στο Ακρωτήρι!
Στου ενός λεπτού τη σιγή,
Όπου, υπό την σκιά της αθανασίας,
Κάτω από τις πλεξούδες του θυμιάματος,
Η αυστηρή ευωδία της δάφνης,
Ανοιχτή μνήμη γίνεται…
Στο Ακρωτήρι!
Στο Άγιο Όρος της Κρήτης.
Στο Άγριο Όριο της των Κρητών μεγαλοσύνης,
Στρέφοντας τα βλέμματα σε συναντούμε
Να υψώνεις καθ’ εκάστην
Στο νοητό κοντάρι που φτάνει μεσούρανα,
Σπύρο Καγιαλέ,
Την πληγιασμένη ψυχή του τόπου μας!
Στους τετιμημένους βράχους,
Όπου η αιμάτινη πορεία
Των προγονικών βημάτων σημαδεύεται και σημαδεύει…
Στο Ακρωτήρι!
Στου ενός λεπτού τη σιγή,
Όπου, υπό την σκιά της αθανασίας,
Κάτω από τις πλεξούδες του θυμιάματος,
Η αυστηρή ευωδία της δάφνης,
Ανοιχτή μνήμη γίνεται…
Στο Ακρωτήρι!
Στο Άγιο Όρος της Κρήτης.
Στο Άγριο Όριο της των Κρητών μεγαλοσύνης,
Στρέφοντας τα βλέμματα σε συναντούμε
Να υψώνεις καθ’ εκάστην
Στο νοητό κοντάρι που φτάνει μεσούρανα,
Σπύρο Καγιαλέ,
Την πληγιασμένη ψυχή του τόπου μας!
(Το έστειλε ο καλός μου φίλος Βαγγέλης Κακατσάκης από τα Χανιά, γράφοντας: "Σαν σήμερα ο Καγιαλές έκαμε το κορμί του ιστό στο Ακρωτήρι, για να κρατήσει ψηλά τη σημαία…"!!!
http://petaxta.blogspot.com/




