Αποχαιρετώντας για πάντα
την Χαρά Τζαναβάρα
Στα ράφια της βιβλιοθήκης μου χρόνια τώρα σε ξεχωριστή θέση ο φάκελος -μερίδα της δημοσιογραφίνας Ά μεγέθους και μετά τοπογράφου - μηχανικού του ΕΜΠ Χαρά Τζαναβάρα.
Έχοντας προσωπικά βιώματα - παθήματα απο το λιώσιμο μου απο την ατέλειωτη πολεοδομική διαφθορά αλλά και την αγανάκτησή μου απο την αντίστοιχη εγκληματική διακομματική στα δημόσια έργα που ολοι μαζί μετά της υγείας - φάρμακα κατέστρεψαν τελικά την χώρα ο ξαφνικός θάνατός της με συγκλόνισε.
Ηταν το φώς μου - το αστέρι μου -ο οδηγός μου σε κάθε ενέργεια γράψιμό μου.Και τι δεν γράφτηκε για το μέγεθός της για την δυσβάσταχτη απουσία της.
Αναφέρομαι σ΄ έναν αγώνα 40 ετών και βάλε για την λαμπρή χωρίς προηγούμενο πορεία της με τα ρεπορτάζ και τις έρευνές της Αθήνα,Βρυξέλλες,επαρχία, των υπουργείων Περιβάλλοντος,Δημοσίων έργων,Μεταφορών κλπ.
"Υπουργοί, βιομήχανοι, μεγαλοκατασκευαστές, εκδότες, συνάδελφοί της μέσα στην μεγάλη καταχνιά των ημερών μας με την πανδημία, μιλάνε ακόμα γι αυτήν την μεγάλη κυρία με τις γνώσεις του αντικειμένου της όσο κανείς άλλος. Ακούραστη, προσηνής, διακριτική που δεν κώλωνε μπροστά στα τόσο μεγάλα συμφέροντα, με τόσο βρώμικο χρήμα που τελικά μας τελείωσε !!" έγραψε ο δυνατός χρονογράφος Πέτρος Μανταίος συνάδελφός της, για την σύνταξη ενός αρχείου τύπου απο τον Γουτεμβέργιο μέχρι τις μέρες μας που ο τρόμος ερήμωσε τους δρόμους και απο εγώ εδώ ταπεινά προσθέτω: Ας "ξυπνήσει" η ΕΣΗΕΑ τιμώντας την Χαρά ανάλογα με τα όσα μας πρόσφερε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΡΔΗΣ
ΚΙΑΤΟ