Η πόλη αυτή μας ανήκει είπε πριν από λίγο ο ταγματάρχης που εισέβαλε πρώτος στη Βαγδάτη. Τοποθετούνταν τα εκρηκτικά στο μεγάλο άγαλμα του Σαντάμ για να το ανατινάξουν οι αμερικανοί στρατιώτες. Η επόμενη μέρα του πολέμου πλησιάζει. Ο Γολιάθ συντρίβει τον Δαβίδ. Στη διανομή της λείας θα είναι παρόντες όσοι τον βοήθησαν. Και μερικά ψίχουλα θα λάβουν όσοι έστω εκ των υστέρων νομιμοποιήσουν την αυθαιρεσία του, τους φόνους αμάχων και την πρωτοφανή καταστροφή που προκάλεσε και θα αποκαταστήσει με έξοδα όλων μας και του Ιρακινού λαού.

Την ώρα που εμείς ψάχνουμε να βρούμε αν πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και κυνικοί για να επιβιώσουμε ή επίμονα αντιδραστικοί στην παγκόσμια επικράτηση της αμερικανικής ομάδας που αποσκοπεί στην αυτοκρατορική επικράτηση του Μεγάλου αδελφού ο πρόεδρος της παγκόσμιας κυβέρνησης ως μέγας κριτής αναγγέλλει την τιμωρία των εχθρών του. Είναι εγκληματίες πολέμου δήλωσε την Παρασκευή. Και ως τέτοιοι θα δικαστούν μετά το τέλος του πολέμου.

Εκείνος που επιτέθηκε χωρίς καμιά διεθνή έγκριση, η χώρα που διέγραψε τον ΟΗΕ και εισέβαλε σε μια ξένη χώρα και προσπαθεί τώρα να βρει απαγορευμένα όπλα για να δικαιώσει τα εγκλήματά του, ο δολοφόνος αθώων υπάρξεων τόσο του Ιράκ όσο και της χώρας του, κατηγορεί ως εγκληματίες πολέμου εκείνους που κατέστρεψε αυθαίρετα. Και θα τους δικάσει σε ”at hock” προφανώς δικαστήριο που θα στήσει. Τι μόνιμο ποινικό δικαστήριο της Χάγης που ιδρύθηκε πρόσφατα και του οποίου τη δικαιοδοσία δεν έχει δεχτεί ο Μπους για να αποφύγει τις διώξεις θα αποδείξει μετά τον πόλεμο αν έχει λόγο ύπαρξης ή είναι ακόμη ένα θεατρικό σχήμα για να δικάζει τους αδυνάτους.

Λίγες μέρες πριν από την επόμενη μέρα μας καλούν να γίνουμε κυνικοί ρεαλιστές. Γιατί αυτό επιβάλλει το εθνικό συμφέρον. Άρχισαν ήδη να διαγράφουν τον πόλεμο από τις πρώτες σελίδες, να κατηγορούν την ΕΡΤ ως ισάξια του «Αλ Τζαζίρα», να αποθαρρύνουν όσους διαμαρτύρονται ακόμη στους δρόμους, ενώ οι πάντοτε καλά πληροφορημένοι από την Ουάσιγκτον όπως ο Αλέξης Παπαχελάς, υποστηρίζουν ότι τα γεράκια της ομάδας που έκανε δόγμα τους προληπτικούς πολέμους για την αδιαμφισβήτητη παγκόσμια επικράτηση των ΗΠΑ, πριν ακόμη στεγνώσει το αίμα στη Βαγδάτη άρχισαν να συζητούν τι θα γίνει με το Ιράν. Όλα δείχνουν ότι η εξαγωγή αμερικανικής δημοκρατίας θα συνεχιστεί. Αν όχι αμέσως σύντομα. ¨Ηδη οι Ιρανοί –όπως αναφέρουν πολλά δημοσιεύματα σήμερα- νιώθουν την πίεση και δηλώνουν ότι κάποιες εγκαταστάσεις πυρηνικών αντιδραστήρων για ειρηνικούς σκοπούς θα αποτελέσουν το άλλοθι για την επίθεση που θα εξαπολυθεί εναντίον τους. Ο Αλέξης Παπαχελάς από τους πιο καλά πληροφορημένους από την Ουάσιγκτον σημείωνε στο κυριακάτικο ρεπορτάζ του στο Βήμα ότι οι πληροφορίες από την αμερικανική πρωτεύουσα αναφέρουν ότι διπλωμάτες αμερικανοί εκφράζονταν με έκπληξη για όσα ακούν στα κυβερνητικά γραφεία Είναι απίστευτο έλεγαν. Προτού ακόμη μπούμε στη Βαγδάτη αξιωματούχοι του Πενταγώνου αρχίζουν και θέτουν το ερώτημα ΤΙ θα κάνουμε τώρα με το Ιράν;

Με πρόσχημα την επίθεση στους Διδύμους στήνεται η αμερικανική αυτοκρατορία στις πλάτες των υπόλοιπων λαών και με αίμα αθώων και μας καλούν να γίνουμε ρεαλιστές. Να δεχτούμε την ήττα της ανθρωπότητας για να πάρουμε μερικά ψίχουλα αμοιβή…

Θα δούμε σε λίγο αν πρέπει να το πράξουμε…

Ρεαλιστές και κυνικοί ή συνεπείς στην αντίθεση στην παγκόσμια αυθαιρεσία. Να αποδεχτούμε τ η σαφή βούληση του ισχυρού να επικρατήσει. Να διαλύσει την ΕΕ όπως διακήρυξε σε στιγμές έξαρσης ο σημερινός της πρόεδρος που όμως τώρα ρίχνει το σύνθημα Κατεβάστε τους τόνους ο πόλεμος τελείωσε και το εθνικό συμφέρον επιβάλλει να νομιμοποιήσουμε με τη σιωπή μας τα τετελεσμένα, ή να συνεχίσουμε μήπως και αποτρέψουμε ένα νέο έγκλημα;

Τι είμαστε όλοι εμείς που διαμαρτυρόμαστε εναντίον του πολέμου είτε στους δρόμους είτε στα μικρόφωνα, είτε στις στήλες των εφημερίδων; Απλοί παρατηρητές των αυταρχικών δραστηριοτήτων της ομάδας των επικυρίαρχων της Ουάσιγκτον; Γιατί μας λένε δειλά, δειλά αλλά σταθερά δήθεν «ουδετερομανείς» και μασκαρεμένοι αμερικανόφιλοι ότι αν θέλετε να συνεχίσετε να διαμαρτύρεστε κατά του πολέμου να πάτε στα χαρακώματα των Ιρακινών;

Γιατί αυτοί πύκνωσαν το στρατό των εισβολέων για να απελευθερώσουν τους Ιρακινούς που αντιστέκονται με σφεντόνες;

Είναι επιχείρημα το αν δεν θέλετε τον πόλεμο να πάτε στη Βαγδάτη να πολεμήσετε μαζί με τον Σαντάμ ή αποτελεί προτροπή που μόνο οι πράκτορες του αμερικανικού πενταγώνου μπορούν να αρθρώνουν;

Άλλοι μας λένε ότι δεν κάνει τον πόλεμο η Αμερική αλλά μια ομάδα ακροδεξιών που έχει καταλάβει την εξουσία. Άλλο επιχείρημα αυτό μετριασμού της αυθαιρεσίας. Αυτή η ομάδα –λένε- κατέλαβε την εξουσία και βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο ηγεμονικής επικράτησης στον κόσμο που ξεκίνησε να εφαρμόζει το σχέδιο για πλήρη ηγεμονία στον κόσμο που εκπονήθηκε μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και βρήκε το άλλοθι στην επίθεση των Διδύμων που επιτρέπει την επιτάχυνση εφαρμογής του σχεδίου.

Οι λαοί που εχθρεύονται και την ηγεμονία και τον πόλεμο δεν μπορούν παρά να είναι εναντίον των αμερικανών και του καθεστώτος τους όσο ήταν και εναντίον των γερμανών και του καθεστώτος του Χίτλερ που οι ίδιοι επέτρεψαν να αναρριχηθεί στην εξουσία. Μπορεί άλλωστε η ομάδα αυτή να εμφανίζεται κυνική, ξεδιάντροπη, αδιάφορη για το Διεθνές Δίκαιο και τις παγκόσμιες σταθερές ισότητας και δικαιοσύνης αλλά και οι προηγηθείσες ομάδες δεν ήταν και πολύ καλύτερες. Τι έκανε η ομάδα που διαχειρίστηκε τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με τις βόμβες στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα; Προσπάθησε να μην ρίξει τις βόμβες ή επιβράδυνε την ειρήνη για να τις ρίξει;

Τι έκανε στην Κορέα και το Βιετνάμ η άλλη ομάδα που πήγε να πολεμήσει στην άλλη άκρη του κόσμου για τα δίκαια του καπιταλισμού.

Τι έκανε η ομάδα που χειρίστηκε τις δημοκρατίες της μπανάνας στη Νότια Αμερική. Τι έκανε στο Κόσοβο τη Σερβία την Κύπρο όπου αγνόησε επί δεκαετίες τις αποφάσεις του ΟΗΕ ενώ για το κατασκευασμένο κρατίδιο του Κουβέιτ ούτε χρειάστηκε να υπάρξει ψήφισμα. Τι έκανε για το όργιο των γενοκτονιών που προκάλεσαν οι Τούρκοι Τι έκανε για τα όργια των Ισραηλινών την Παλαιστίνη και τα κατεχόμενα; Ποιες αποφάσεις του ΟΗΕ για την περιοχή εφάρμοσε το Ισραήλ με την ανοχή των αμερικανών που είναι σταθερά φιλικό προς όλες τις ομάδες που αναλαμβάνουν στις ΗΠΑ την εξουσία;

Γιατί πρέπει να μεμφόμαστε μόνο την ομάδα που διαχειρίζεται τα κοινά όλου του κόσμου και όχι το σύστημα που εκτρέφει και αναδεικνύει συνεχώς τέτοιες ομάδες άλλοτε λιγότερο άλλοτε περισσότερο κυνικές, με την ψήφο και την ανοχή των περισσότερων αμερικανών πολιτών.

Η ομάδα των γερακιών λοιπόν είναι διαχρονική στις ΗΠΑ. Άλλοτε τα γεράκια φοράνε «ταγεράκια», άλλοτε στολές εκστρατείας άλλοτε στολές αγγέλων. Δεν ενδιαφέρει συνεπώς τους πολίτες του κόσμου που διαμαρτύρονται εναντίον του πολέμου ποια γεράκια βρίσκονται στην εξουσία. Το σύστημα που εκτρέφει τα γεράκια αντιμάχονται τα οποία σκοτώνουν χωρίς οίκτο και έξω από κάθε διεθνή νομιμότητα ισοπεδώνούν όπου συναντούν αντίσταση τα πάντα ει για να ηγεμονεύσει η χώρα τους. Τη ηγεμονία του κόσμου επιδίωκε ο Χίτλερ Την ηγεμονία του κόσμου επιδιώκουν με οποιαδήποτε προσχήματα και οι αμερικανοί..

Τι να κάνουμε αφού δεν μπορούμε να τα εξουδετερώσουμε τα γεράκια λένε άλλοι; Να κοιτάξουμε να ωφεληθούμε όσο γίνεται περισσότερο, είναι το ρεαλιστικό σύνθημα. Το εθνικό συμφέρον είναι να κάνουμε το κορόιδο αφού ο πανίσχυρος θα κάνει αυτό που θέλει τελικά.

Πρώτα να δούμε αν θα το κάνει όπως νομίζει αυτό που επιθυμεί, γιατί με όλο τον κόσμο σταθερά εναντίον σου πόσο μπορείς να σκοτώνεις χωρίς συνέπειες. Ο νικητής άλλωστε αυτό επιθυμεί. Προσαρμογή όλων μας στις νέες συνθήκες που επιβάλλει εκείνος, για να ξαναχτυπήσει σπέρνοντας τον τρόμο και το δέος ώστε να υποταχθούν όλοι στην προσπάθεια τους να μπορέσουν να επιβιώσουν. Κάθε κατακτητής εκεί ποντάρει Στην βούλησή τους να επιβιώσουν οι ανυπεράσπιστοι όταν επιβληθεί στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά.

Ακόμη και αμερικανοί δημοσιογράφοι όπως ο Νίκολας Κρίστοφ που είναι απεσταλμένος των Νιου Γιορκ Τάιμς συο Ιράκ σημειώνουν ότι οι αμερικανοί δεν πρόκειται να χάσουν τον πόλεμο αλλά κινδυνεύουν να μην πετύχουν την ειρήνη. Και το λέει όχι μόνο γιατί κουβέντιασε ακόμη και με σιίτες όπως υποστηρίζει που αντιμετώπισαν εχθρικά την εισβολή στη χώρα του μισητού Σαντάμ, αλλά γιατί οι πληγές που άνοιξε ο πόλεμος στις οικογένειες των Ιρακινών και η δυτική τρύπα στη ισλαμική ζωή τους, θα είναι οι αιτίες που θα μεταβάλουν το μεταπολεμικό Ιράκ σε ένα νέο Λίβανο. Κανείς δεν θα είναι ασφαλής για πολλά χρόνια στους δρόμους και στα κτίρια της Βαγδάτης, σημειώνει της Bασόρας, της Μοσούλης και των άλλων πόλεων.

Και ο αρθρογράφος του Γκάρντιαν Μάρτιν Γουλέικοτ σε προχθεσινό του άρθρο υποστήριζε κάτι παρόμοιο: ότι το τέλος του πολέμου θα το καθορίσει η αντίσταση στο καθεστώς των επιτιθέμενων όταν αυτό εγκατασταθεί. Μη αποκλείοντας την ύπαρξη έκπληξης στο πόλεμο που πολλοί θεωρούν ότι βρίσκεται στον επίλογο του.

Να δεχτούμε λοιπόν χωρίς ελπίδα τη νέα κατάσταση αφού επικρατεί είναι η παραίνεση και να κοιτάξουμε να κερδίσουμε ένα χώρο στο πεδίο του νικητή. Ανεξάρτητα από το αν είναι ηθικό ή ανήθικο αυτό μας λένε να κάνουμε ως έθνος ότι έκαναν οι μαυραγορίτες και οι δωσίλογοι επί κατοχής. Και να πάψουμε να διαμαρτυρόμαστε και αν δεν μπορούμε να συνηθίσουμε την αδικία να πάμε να πολεμήσουμε στο Ιράκ μαζί με τους Ιρακινούς. Αυτά τα επιχειρήματα ανήκουν στους ρεαλιστές… Μπορείτε να τα υιοθετήσετε; Είναι στη διακριτική σας ευχέρεια.

Πώς να γίνεις τέτοιου είδους ρεαλιστής όμως όταν ο κατακτητής πέρα από το ότι ανατίναξε τη διεθνή νομιμότητα επιβάλλοντας τη θέλησή του επειδή είναι ισχυρός, τώρα αναλαμβάνει να κυβερνήσει εκείνους που αντιστάθηκαν στην απελευθέρωσή τους. Και αναλαμβάνει να τους κυβερνήσει με δεδομένα απάνθρωπα και επίσης άδικα. Δική του κυβέρνηση αμερικανική με πρόεδρο στέλεχος πολεμικής βιομηχανίας Τον Τζέι Γκάρνερ που γνώριζαν οι αμερικανικές εφημερίδες από δέκα μέρες πριν . Δικό τους πρόεδρο στη διαχείριση του πετρελαίου πρώην στέλεχος της Shell. Ανοικοδόμηση με χρήματα από τις πωλήσεις πετρελαίου για να εισπραχτεί και το τίμημα του πολέμου. Και ανθρωπιστική βοήθεια αποκλειστικά από τους κουτόφραγκους ευρωπαίους που θα πληρώσουν και απευθείας και μέσω ΟΗΕ για να μάθουν να ζουν υπό αμερικανική κυβέρνηση ελεύθεροι οι Ιρακινοί...

«Και τι σε νοιάζει εσένα μωρέ σου λένε οι ρεαλιστές». Το εθνικό σου συμφέρον είναι να είσαι με το νικητή και να πάρεις μέρος στη μοιρασιά των λαφύρων...

Τι να κάνω όμως. Έχω μάθει να θεωρώ εθνικό το αληθές. Και αληθές πιστεύω και για τον εθνικό ποιητή ότι αν ζούσε ΄θα ήταν αυτό που είναι και για μένα σήμερα. Πως το αίμα αθώων, η αδικία, η καταπίεση, ο αυταρχισμός δεν αντισταθμίζονται με ένα φιλέτο, μια μπύρα ή ακόμη και μαύρο χαβιάρι και φασιανό. Ούτε και που με νοιάζει αλήθεια αν οι ρεαλιστές ειρωνικά προσπαθούν να με κατατάξουν στους στείρους του αντιαμερικανισμού γενικά και αόριστα, ή στους αντιδραστικούς από χόμπι και φιλοδοξία διάκρισης επειδή δεν πήγα να πολεμήσω στη Βαγδάτη. Γιατί και τέτοια γράφονται και λέγονται για όσους επιμένουν κραυγαλέα αντιπολεμικά. Πιστεύω ότι εθνικό είναι να είμαι με το Δίκαιο και με εκείνον που πολεμά την παρανομία, τον αυταρχισμό τη βία του ισχυρού επί του αδύνατου.

Ας είμαστε ρεαλιστές φωνάζουν και εκείνοι που αντιμάχονται τον πόλεμο και την αυθαιρεσία του ισχυρού. Γιατί δεν θεωρούν ρεαλιστικό να στηρίξεις την αδικία την αυθαιρεσία το έγκλημα επειδή κέρδισε μια μάχη και επαίρεται αλαζονικά για την ισχύ των όπλων του. Γιατί ρεαλισμός δεν σημαίνει ενίσχυση του ισχυρού για να πιούμε κι εμείς λίγο απο το αίμα των αδυνάτων. Ρεαλισμός για την πλευρά των αρνητών του πολέμου είναι με συνέπεια αγώνας να σταματήσει η αδικία, να εκλογικευτεί ο αυταρχικός αντιμετωπίζοντας τη γενική κατακραυγή. Ο ισχυρός νιώθει ισχυρότερος όταν δεν βλέπει καμιά αντίδραση. Η σιωπή, χάριν του εθνικού συμφέροντος, όπως το εννοούν βέβαια οι λεγόμενοι ρεαλιστές νομιμοποιεί τα εγκλήματά του και του ανοίγει την όρεξη για νέες επιθέσεις που θα θεμελιώσουν την ηγεμονία του .

Αργά αλλά σταθερά με ή χωρίς κυβερνητική γραμμή δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αρχίζει να θεμελιώνεται η επιχειρηματολογία προς όλους μας

Η κυβέρνηση της Ουάσιγκτον με όλα τα μέσα προσπαθεί να επιδείξει την αλαζονεία της προς εκείνους που δεν συμφώνησαν με την παρανομία της. Η πόλη αυτή μας ανήκει Κάνουμε ότι θέλουμε σ΄ αυτήν την πόλη Ούτε λέξη ή απολογία για τους νεκρούς πολίτες αυτής της χώρας που οι αμερικανοί στρατιώτες πολέμησαν υποτίθεται για να απελευθερώσουν. Αντίθετα, με την υπεροψία του νικητή δηλώνουν ότι την πολιτική διαχείριση και την οικονομική θα έχει κυβέρνηση αμερικανική επ΄ αόριστον Ο ΟΗΕ αν θέλει μπορεί να βοηθήσει στο ανθρωπιστικό έργο που είναι αναγκαίο για να αποκατασταθεί η ζωή όσο γίνεται γρηγορότερα ΟΙ αμερικανοί δεν πρόκειται να πληρώσουν για τις καταστροφές που έκαναν στο Ιράκ Αυτές οι δαπάνες θα βγουν από την πώληση του πετρελαίου και από την ανθρωπιστική βοήθεια της ΕΕ και των χωρών του ΟΗΕ.

Οι σχέσεις με την ΕΕ θα αποκατασταθούν όταν και όποτε οι ευρωπαίοι αντιληφθούν το συμφέρον τους. Αυτό είναι το ποίημα που απαγγέλλουν τα αμερικανικά Μέσα εκτός από μερικές εξαιρέσεις αναλυτών και αρθρογράφων που εκλιπαρούν την κυβέρνησή τους να σταματήσει να φέρεται αλαζονικά να αγκαλιάσει και πάλι την Ευρώπη και να προσπαθήσει να ηγεμονεύσει με σύμπραξη όλων των Δυτικών και όχι με την ισχύ της γιατί αυτή μπορεί να αποδειχτεί παροδική.

Όμως τα γεράκια είναι φανερό ότι πατάνε επάνω στο δόγμα που έχει εγκρίνει το εθνικό συμβούλιο και έχει γίνει ευαγγέλιο του αμερικανικού πενταγώνου. Να τελειώνουμε με όλους τους μη δικούς μας να σπείρουμε τρόμο και δέος όσο είμαστε ισχυροί στρατιωτικά για να επιβάλλουμε την ηγεμονία μας. Τι θα κάνουν; Θα έρθουν μαζί μας όταν επικρατήσουμε και διαχειριζόμαστε τα ενεργειακά αποθέματα του πλανήτη.

Αυτή είναι η φιλοσοφία που ισχύει σήμερα στην πολιτική στρατιωτική και πρακτορική Ουάσιγκτον. Και ο κόσμος ο υπόλοιπος καλείται να αποδεχτεί ρεαλιστικά ή να απορρίψει ανθρώπινα.